Αφήνουμε τον μαρασμό της Βρετανίας πίσω και τραβάμε ολοταχώς προς το αεροδρόμιο. Επόμενος σταθμός το Ηράκλειο.
Καθώς φεύγουμε, η ροή των ειδήσεων στα κινητά, παρουσιάζει άλλη μια μέρα πολιτικού θρυμματισμού και παρακμής. Πολιτικοί κάνουν ατυχέστατες δηλώσεις στο ραδιόφωνο και το διαδίκτυο. Και όταν ακόμα και οι ομοϊδεάτες τους αρχίζουν τις διαμαρτυρίες, τότε οι φαφλατάδες πολιτικοί βγαίνουν με τσαγάκι στην εξώπορτα για να καλοπιάσουν τους δημοσιογράφους που καραδοκούν ώρες ολόκληρες για να πάρουν μια δήλωση.
Δήλωση δεν έχει. Έχει όμως τσαγάκι.
Ούτε κέικ έχει γιατί οι Βρετανοί πολιτικοί το θέλουν ολόκληρο. Όπως θέλουν και τον σκύλο χορτάτο.
Έχει όμως μπισκοτάκια.
Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, μόλις την εγκατέλειψε και ο καύσωνας την Γηραιά Αλκυόνα. Σειρά έχουν οι καταρρακτώδεις βροχές, οι πλημμύρες και η γνωστή γκρίζα, καταθλιπτική Βρετανική ατμόσφαιρα.
Μια τέτοια μέρα λοιπόν, μετά χαράς αφήνουμε πίσω τη βροχή και μπαίνουμε στο πολυσύχναστο αεροδρόμιο, μαζί με όλους εκείνους που τρέχουν να εκμεταλλευτούν την τελευταία ίσως χρονιά φθηνών διακοπών και ανοιχτών συνόρων, πριν εγκατασταθεί μόνιμα η σκληρή πραγματικότητα που ονομάζεται Brexit.
Τα εμπορικά κέντρα των πόλεων χάνουν ολοένα και περισσότερα μεγάλα ‘ονόματα’. Ποιός να το περίμενε ότι μια μέρα, τα εικονικά πολυτελή πολυκαταστήματα της Βρετανικής αγοράς, θα θρυμματιστούν κάτω από το βάρος της απειλής του ‘σκληρού Brexit’. Στο αεροδρόμιο του Gatwick όμως, τα εστιατόρια είναι γεμάτα από ξέγνοιαστους και χαμογελαστούς πεινασμένους ταξιδιώτες, και αγοραστές που ψάχνουν για κάποια καλή τιμή στις αγαπημένες τους μάρκες.
Σε αντίθεση με την Βρετανική ‘High Street’, η αγορά των Duty Free σφύζει από ζωή.
Καθώς μπαίνουμε στην πόλη του αγαπημένου μας Ρεθύμνου, παθαίνουμε το πρώτο πολιτισμικό σόκ. Καταστήματα. Πολλά καταστήματα, μέσα στα οποία μπαινοβγαίνουν πελάτες. Κόσμος πολύς περπατάει στους δρόμους της πόλης μας. Βγαίνοντας, μάλιστα αρκετοί κρατούν και τσάντες καταστημάτων.
Νά και κάτι που δεν βλέπεις στη Βρετανική ‘High Street’ τώρα τελευταία.
Μια ματιά στην ροή των Ελληνικών ειδήσεων, φανερώνει ότι, ατυχείς περιπτώσεις πολιτικών σε θέσεις ισχύος υπάρχουν και εδώ. Όμως το κλείνεις το κινητό και κοιτάς γύρω. Σε αντίθεση με τη Βρετανία, βλέπεις ανθρώπους να χαμογελούν, να είναι φιλικοί.
Μία βόλτα στην αγαπημένη Κιμωλία, και θυμόμαστε ότι η κανελάδα, τα τυροπιτάκια, το γνωστό κέικ, και κυρίως το χαμόγελο της Βίκυς, είναι μίλια μακριά από τους απρόσωπους cappuccino των μεγάλων αλυσίδων καφέ.
Θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες και εκθέσεις γεμίζουν τις ζεστές καλοκαιρινές νύχτες με τέχνη και ζωή.
Ίσως να υπάρχουν αμέτρητα προβλήματα στην Ελλάδα μας.
Μετά από ένα τραυματικό πολιτικο-οικονομικό χρόνο στη Βρετανία όμως, μπορώ με δηλώσω με σιγουριά ότι, η χώρα μας δεν είναι πλέον ο ‘ασθενής της Ευρώπης’.
