Την Πέμπτη, 30 Ιουλίου 1506, ο Sir Richard Guyldforde κατέφθανε στην Κρήτη. Ήταν μια στάση στο μακρύ ταξίδι του ιερού Προσκυνήματος που έκανε. Προορισμός ήταν φυσικά η Ιερουσαλήμ.
Τα ταξίδια των πλουσίων ευγενών ήταν η μόνη επαφή των πολλών Άγγλων με την υπόλοιπη υφήλιο. Οι περιγραφές τους, και οι απόψεις τους, θεωρείτο τόσο αξιόπιστες, όσο τα βίντεο και οι φωτογραφίες των ταξιδευτών του 21ου αιώνα.
Αυτό που έμαθαν οι Άγγλοι του 16ου αιώνα από τον Sir Richard Guyldforde σχετικά με εμάς τους Κρήτες, ήταν συμπυκνωμένο σε λιγοστές προτάσεις.
‘Είναι πολύ κακοί άνθρωποι. Είναι υπό Ενετική κυριαρχία’.
Και συνέχιζε.
Εκεί, στην Κρήτη, εφευρέθηκε η μουσική ,η πανοπλίες και οι γραπτοί νόμοι. Εκεί γεννήθηκε ο Κρόνος, και εκεί ήταν το παλάτι του Μίνωα.
Ήταν ίσως η πρώτη φορά που οι Άγγλοι μάθαιναν ότι, οι Κρητικοί έχουν και ‘καλό κρασί’.
Φυσικά, πριν να πάρουμε πατριωτικά τις απόψεις του Sir Richard Guyldforde, πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη τους περιορισμούς των απόψεων τους, καθώς και εκείνης της τάσης που είχαν οι τότε δυτικοί Ευρωπαίοι, να βλέπουν με μια αίσθηση ανωτερότητας τα σύνορα της Χριστιανοσύνης και της Ανατολής.
Ταυτόχρονα όμως, με την ίδια αίσθηση ανωτερότητας έβλεπαν οι ευγενείς και τις ‘άπλυτες μάζες’, ή αλλιώς ‘λαουτζίκο’, οι οποίοι αποτελούσαν και το 95% του πληθυσμού της Μεσαιωνικής Αγγλίας.
Όλα αυτά θυμάμαι, και δεν τον κακίζω τον Sir Richard Guyldforde. Μάλιστα, τον είχα σχεδόν ξεχάσει.
Τον θυμήθηκα όμως σήμερα όταν άνοιξα πρωί-πρωί την εφημερίδα Guardian για να διαβάσω τι γίνεται στον κόσμο.
Στο πολύ όμορφο άρθρο της, η Γαλλίδα δημοσιογράφος Natalie Nougayrede αναφέρει ότι, η ηπειρωτική Ευρώπη καταρρέει, και οι κύριοι λόγοι δεν είναι ούτε το Brexit, αλλά ούτε και η άνοδος των λαϊκίστικών κομμάτων.
Είναι η έλλειψη συνοχής.
Παρά την Κοινή Αγορά, την ελεύθερη διασυνοριακή μετακίνηση, και την εξάλειψη του εμποδίου της γλώσσας, μια και η Αγγλική είναι προς το παρόν η κοινή γλώσσα, η κοινωνικό-πολιτική διάσπαση επεκτείνεται ολοταχώς. Οι πολίτες άλλων χωρών της Ευρωπαικής Ένωσης, είναι πλέον ανεπιθύμητοι μετανάστες.
Παλιές πληγές ξύνονται και ανοίγουν. Οι Ευρωπαίοι θυμούνται ξανά τις διαφορές τους.
Όπως συνέβαινε και τον 16ο αιώνα, κάποιες λιγοστές φωνές εκεί ψηλά, που αποπνέουν αέρα ανωτερότητας, επηρεάζουν τις ζωές των πολλών, και φωνάζουν υπεραπλουστευμένες θεωρίες, απειλούν να επαναφέρουν την απομόνωση και την βία των Παγκοσμίων Πολέμων.
Όπως και τότε, απλά φοβούνται αυτό που δεν γνωρίζουν.
Ο Sir Guyldforde δεν έβλεπε συνοχή μεταξύ Δυτικής και Ανατολικής Χριστιανοσύνης, της τότε Ευρώπης δηλαδή.
Ένα βασίλειο που τελικά διαιρέθηκε και θρυμματίστηκε.
Οι σημερινοί Sir Guyldforde πολλοί, και οι ρωγμές στο κάστρο-Ευρώπη όλο και αυξάνονται.
