Η μεγάλη στιγμή... της ψυχής μας !
αναλογιζόμενοι τον πόνο του αδερφού μας ,
σε κάθε άκρη του κόσμου σε κάθε γειτονιά.
Αυτή είναι η αγάπη προς τον Κύριο μας,
η αγάπη προς τον πλησίον μας, σε κάθε άνθρωπο,
όποιος κι αν είναι, φίλος ή εχθρός, φτωχός και πλούσιος.
Να δίνεις το είναι σου, τη χαρά σου, το δάκρυ σου,
όπου χρειάζεται, δίχως διακρίσεις και επιλογές
και να χαίρεσαι και να πονάς μαζί του.
Για λίγο περιπλανήσου, αναζήτησε για να δώσεις,
εκεί στο ξεχασμένους με τις χαρτόκουτες,
σε κάποια γωνιά, σε κάποια σκάλα του κόσμου.
Πήγαινε κοντά τους ,ανώνυμοι και μόνοι τους είναι,
με μόνο σύντροφό τους το δυνατό κρύο,
την κάθε ριπή του αέρα ,της βροχής τον ήχο.
Μίλησέ τους με αγάπη, συντρόφεψέ τους
και μοιράσου μαζί τους τη μοναξιά τους,
όσο μπορείς, όπως μπορείς, στοργή δείξε.
Εκεί θα είναι κι ο Χριστός Μας !
και θα κρυώνει, θα υποφέρει μαζί τους
και θα περιμένει ,για συμπόνια και ευσπλαχνία.
