Όσοι δε, έχουν στο νου τους την συγκεκριμένη ρήση του Πλάτωνα έχουν και απόλυτη αντίληψη της άλλη φράσης που είπε ο εκ των επτά σοφών της αρχαίας Ελλάδας, Βίας ο Πριηνεύς (625-540 π.Χ.), δηλαδή, «Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι.» Σε ελεύθερη απόδοση: «όσοι ολοκληρώνουν την θητεία τους σε θέσεις ευθύνης, δεν πρέπει να είναι πλουσιότεροι αλλά να είναι ενδοξότεροι, να έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου και να φεύγουν με τιμή από την θέση, την οποία υπηρέτησαν».
Παρά τις κατά κύριο λόγο προαναφερθείσες ουσιαστικές αρχές που πρέπει να έχει οποιοσδήποτε υπηρετεί τα κοινά, δυστυχώς, τα δεδομένα διαχρονικά έχουν επιβεβαιώσει πολλές φορές και τον Αριστοφάνη (445-386 π.Χ.), ο οποίος στην αριστουργηματική κωμωδία του «Ιππείς» ανέφερε με στόμφο: «Φωνή μιαρά, γέγονας κακώς, αγοραίος εί, έχεις άπαντα προς πολιτείαν α δει», δηλαδή, «Βρώμικη φωνή, κακή ανατροφή, είσαι χυδαίος, τα έχεις όλα όσα χρειάζονται για να ασχοληθείς με την πολιτική»!
Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Εκείνων που αγαπούν τον τόπο και τους ανθρώπους και θέλουν να προσφέρουν απλόχερα και ανιδιοτελώς με αίσθημα ευθύνης και ενσυναίσθηση του καθήκοντος που διεκδικούν και αναλαμβάνουν και εκείνων που επιθυμούν να ασκούν εξουσία με ιδιοτέλεια, με στόχο την εξυπηρέτηση συμφερόντων, που πηγάζουν από την ματαιοδοξία και τον καιροσκοπισμό της εσωτερικής κενότητας που χαρακτηρίζει την ίδια τους την ύπαρξη.
Εδώ έρχεται ο πολίτης, ο οποίος πρέπει να έχει και εκείνος τα ανάλογα χαρακτηριστικά για να συγκρίνει και να κρίνει τι ακριβώς πάει να κάνει με την ψήφο του. Ο πολίτης πρέπει να ακούει. Να καταλαβαίνει πότε του λένε την αλήθεια ή πότε βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ψέματα του κάθε ενός τυχάρπαστου ραδιούργου. Δεν είναι τυχαίο, που ο Καναδός συγγραφέας & εκπαιδευτικός Laurence J. Peter (1919-1990) έγραψε κάποτε, ότι «Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά».
Είναι, λοιπόν, σημαντικό να ξέρουμε να ακούμε, να διακρίνουμε και να αντιλαμβανόμαστε πως όταν κάποιος δεν σου λέει για το τι μπορεί να κάνει ο ίδιος για το καλό το δικό σου αλλά σε προσεγγίζει κατηγορώντας τους άλλους, πως έχεις να κάνεις με ένα ραδιούργο μεγίστης επικινδυνότητας που επιβεβαιώνει την παραπάνω άποψη του Αριστοφάνη και όχι τις προαναφερθείσες θέσεις του Πλάτωνα!
Και όλα αυτά τα επισημαίνω καθώς οι καιροί είναι χαλεποί, το μέλλον αβέβαιο και οι επόμενοι μήνες κρίσιμοι.
Η περίοδος που έρχεται πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλους μας με υπευθυνότητα. Το κοινό μέλλον, αποτελεί σοβαρή υπόθεση για όλη την κοινωνία, η οποία θα πρέπει να αντιληφθεί και να έχει πάντα υπόψιν της αυτό που είπε ο παλιός Αμερικανός πρόεδρος Αβραάμ Λίνκολν (1809-1865): «Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου».
