Ξημέρωσε 1η Μαρτίου, μια μέρα συνδεδεμένη με την άνοιξη, την ελπίδα, την αθωότητα και την γαλήνη, που μόνο η συγκεκριμένη εποχή μπορεί να προσφέρει στον καθένα και στην καθεμία, από εμάς. Έλα, όμως, που η 1η Μαρτίου, του 2023, δε θα μείνει στην μνήμη μας ως κάτι τέτοιο, καθώς, σημαδεύτηκε με την μεγαλύτερη, σιδηροδρομική, τραγωδία που είχε γνωρίσει ποτέ η χώρας μας. Ναι, η 1η Μαρτίου, του 2023, θα μείνει χαραγμένη βαθιά μέσα μας, ως μια μέρα με συναισθήματα πόνου, θλίψης, οργής, προβληματισμού τόσο για τις τόσες αθώες ψυχές που χάθηκαν όσο και για την “εκτροχιασμένη” χώρα μας, του “πάμε και όπου βγει”.
Δυστυχώς, ζούμε στην χώρα που μαθαίνουμε για το δίκτυο των σιδηροδρόμων, για να μπούμε στο Πανεπιστήμιο και, ενώ, είμαστε στα μέσα του 21ου αιώνα, το έχουμε αφήσει στο έλεος του, σε “τριτοκοσμικές” συνθήκες και σε συνθήκες που οδηγούν σε εθνικές, πολύνεκρες, τραγωδίες σαν την σημερινή .. Ζούμε στην χώρα που ταξιδεύουμε με απαρχαιωμένα συστήματα λειτουργίας, τρένα παλαιών δεκαετιών και άλλων χωρών που παρουσιάζονται, εδώ, ως επιτεύγματα και επαναστατικές καινοτομίες .. Ζούμε στην χώρα που “απροστάτευτοι” πολίτες προσπαθούν μοναχοί, ενώ, πολιτικοί παράγοντες δε ζητούν μια συγγνώμη και δε αναλαμβάνουν ούτε μια ευθύνη, για τυχόν αβλεψίες και παραλείψεις του παρελθόντος .. Ζούμε στην χώρα, που νοιαζόμαστε για το καθετί αδιάφορο και, αντίστοιχα, για το καθετί σημαντικό και σπουδαίο σιωπούμε, το αφήνουμε στο έλεος του, ενισχύοντας, έτσι, την “ανευθυνότητα” του ελληνικού, πολιτικού, συστήματος, γενικότερα ...
Γιατί, όμως ; Μέχρι, πότε ;
Οι ευθύνες είμαι πολλές και δε είναι ώρα να μιλήσουμε, για αυτές, καλώς ή κακώς, και τούτο, γιατί, κάποιες ψυχές “έφυγαν” και “έκαναν το ταξίδι τους”, για τον ουρανό .. έτσι, επειδή, στην χώρα μας, έχουμε μάθει να τα έχουμε όλα στο φλου και να περιμένουμε ότι οι “προχειροδουλειές” θα μας κάνουν την ζωή, εύκολη ..
Γιατί, όμως ; Μέχρι πότε ;
Καλώς ή κακώς, το “πάμε και όπου βγει”, μας αντιπροσωπεύει ως ελληνική κοινωνία, γενικότερα .. μας αντιπροσωπεύει στις περισσότερες, αν όχι σε όλες, τις εκφάνσεις, της ελληνικής πραγματικότητας, καθώς, επίσης, ήρθε για να μας θυμίσει, με τον πιο σκληρό τρόπο, το ποσό υποανάπτυκτη χώρα είμαστε, σε βασικούς τομείς, της καθημερινής ζωής …
Πολλοί έτρεξαν και μίλησαν για “ΜΑΖΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ”. Προσωπικά, δε θα μπω σε αυτήν, την λογική, γιατί, θεωρώ ότι κάτι τέτοιο δε θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και καλώς ή κακώς, κάτι τέτοιο, δε θα οδηγήσει πουθενά παρ΄ μόνο στην μεγαλύτερη κατρακύλα της χώρας ..
Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι μας, ο καθένας από την δική του θέση, πρέπει να αντιληφθεί το τι έγινε και να πάρει τις αποφάσεις του .. Ο ελληνικός λαός, έχει περάσει πολλά, δοκιμάζεται καθημερινά, θα δοκιμαστεί, ακόμη, περισσότερο, αλλά, το μόνο σίγουρο είναι ότι με τις καλύτερες δυνατές αποφάσεις θα σταθεί στα πόδια του .. Ναι, ο ελληνικός λαός, δε φταίει σε τέτοιες περιπτώσεις και ούτε, ένα ανθρώπινο λάθος οδήγησε σε όλο, αυτό, το πένθος ...
Γιατί όμως ;
Γιατί, όπως έλεγε και ο σπουδαίος μας, Έλληνας ποιητής, Γιώργος Σεφέρης: “Μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις, πολύ τακτικά, πολύ σιωπηλά, πολύ σοφά ..”
Υ.Σ1: Κουράγιο σε όλες τις οικογένειες, των θυμάτων και καλή δύναμη σε όλους τους τραυματίες. Τα καλύτερο, για όλους μας και καλό παράδεισο, για όλους και όλες εκείνες, τις ψυχές, που έφυγαν τόσο άδικα, τόσο “τυχαία”, τόσο άσχημα ..
Υ.Σ2: Δικαίωση, εδώ και τώρα, για τις ψυχές, αυτές, και για ένα καλύτερο αύριο για την χώρα μας .. για τίποτα άλλο .. για κανέναν άλλο ..
Υ.Σ3: Αχχ Ελλάδα μου, που σε κατάντησαν .. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα έλεγε, 15 μέρες, πριν την τραγωδία, πάντως. Πάλι καλά που ακούμε, όταν πρέπει .
