Tην πόρτα χτυπάω! και περιμένω,
να ανοίξει η καρδιά σου και να σε δω
και όταν αργήσεις εγώ θα προσμένω
και ύμνους ουράνιους θα τραγουδώ.
Κανένα δεν έχω ,ελπίδα ζητώ ,
το Φως! το δικό Σου να δανειστώ,
να γίνει για μένα το γιατρικό ,
να σβήσω τον πόνο και κάθε κακό.
Να! τώρα ακούω κτύπο γλυκό,
το Τικ της ψυχή σου που αγαπώ ,
να ανοίγει την πόρτα, αυτή που χτυπώ .
Έλα παιδί μου κι Εσύ αδελφός,
το κάθε σου δάκρυ και θησαυρός ,
για σένα ήρθα ,το Φως ο Σταυρός!
