Ο κόσμος, η κοινωνία ,άνθρωποι να περιτρέχουν,
να αναζητούν ή όχι, να πορεύονται, ίσως κάπου,
έχοντας ως σημείο αναφοράς, το σώμα, το πνεύμα ,την ψυχή .
Αναζητούν… τί λες εσύ, αναζητούν την αλήθεια;
ή άσκοπα τρέχουν για το εφήμερο και μόνο,
ανούσια, παρορμητικά, δίχως σκοπό, δίχως όραμα.
Η αλήθεια, φίλε μου, η αλήθεια ! ας είναι αδερφός μας,
να στολίζει τη ζωή μας, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή
κι αυτή, ας είναι η τροφή, το ένδυμα ,η κατοικία μας.
Κι αν δεν το ξέρεις, άκου τους κτύπους της φωνή της, άκου,
καθώς, κάποιες στιγμές , προβάλλει μπροστά σου σαν φως
και σου δείχνει το δρόμο για να πορευτείς.
Άκου τους κτύπους της! φίλε μου, άκου τη ζέστα της καρδιάς της
κι άνοιξε στα μάτια της ψυχής σου, δες το Θεό
κι αγκάλιασε τον κόσμο, τον φτωχό, το θλιμμένο, τον ξένο.
Άκου τους κτύπους της! φίλε μου, άκου την αλήθεια Χριστού!
κι αγκάλιασέ την κι ομόρφυνε τον κόσμο Του
και δώσε χαρά στους ανήμπορους, τη μοναξιά τους απάλυνε.
Άκου τους κτύπους ! φίλε μου, άκουσε την κραυγή τους ,
άκουσε το κλάμα της, δες τα μάτια των μικρών παιδιών
κι ακολούθησέ την και πάλεψε με αγάπη.
Άκου τους κτύπους της ! φίλε μου, η αλήθεια είναι απλή
.και οι καρποί της είναι η αγάπη ,η συμπόνια και η ευσπλαχνία,
και μην παρασύρεσαι από της πλάνης τα καλέσματα.
Η αλήθεια ελευθερώνει τον άνθρωπο, τον φωτίζει
και του δείχνει πώς να κάνει τον καλό αγώνα,
να φτιάχνει αστεράκια ελπίδας και ήλιους αγάπης.
Ναι, φίλε μου, άκου τους χτύπους της , δες το Φως της,
την όμορφη παρουσία της, την ταπείνωση και την τόλμη της
και μην φοβάσαι μη λιποψυχείς ,δες τη λάμψη της.
Τί λες, πες μου…μην φοβάσαι, τόλμησε !
και γίνε μαθητής της αγάπης ,ακολούθησε το αστέρι της
και θα σε οδηγήσει, εκεί που είναι και ο Χριστός Μας!
