Μέσα σε αυτή την τρέχουσα τρέλα του Υπερτουρισμού που τούτες τις μέρες επικρατεί στον τόπο μας και στην πόλη μου βρίσκω χρόνο και αναστορούμαι.
Σε μια πόλη Γκαρσόνα και σε μια πατρίδα Καμαριέρα που κάποιοι "έκλεψαν" την ταυτότητα μου και με έκαναν ξένο ανάμεσα σε ξένους, εγώ ακόμα μπορώ και θυμάμαι!!!
Θυμάμαι εκείνο το μονοπάτι του "Χρόνου"
που ενώνει τον ΦΛΟΙΣΒΟ του Τσακίρη και του Αθανασιάδη...Τον ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ του Ρίτζα και του Βουτσά... Και τέλος τον ΝΕΟ ΦΛΟΙΣΒΟ (ΙKARUS WATERSOPRTS) των Αδελφών Θεοδωράκη.
Ούτε ένα τσιγάρο δρόμος δεν χωρίζει αυτά τα στέκια των ΡΕΘΥΜΝΙΩΝ στο παραλιακό μέτωπο της πόλης.
Στην γνωστή περιοχή... ΣΚΑΡΠΑ!!!
Στον ΦΛΟΙΣΒΟ με πήγαινε η μάνα μου σαν ήμουνα παιδί για να κολυμπάω τα Καλοκαίρια του '60... Αργότερα όταν μέστωσα και άρχισα να ξυρίζομαι σύχναζα στις καρέκλες του ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ όλο το καλοκαίρι με τους φίλους, την γκόμενα και αργότερα με την γυναίκα μου και τα παιδιά μου!!!
Τα χρόνια κύλησαν... Οι μέρες πέρασαν, οι οικογένειες πολλαπλασιάστηκαν και οι τουρίστες μάς ανακάλυψαν!!!
Σήμερα που οι τότε άγνωστες λέξεις... χοληστερίνη, ζάχαρο, καταρράκτης και τριγλυκερίδια, έγιναν κτήμα και συνοδοιπόροι μου, παίρνω τα μπάνια μου στον ΝΕΟ ΦΛΟΙΣΒΟ. Παρέα όμως τώρα έχω τα εγγόνια μου και την γιαγιά τους!!!
Ευτυχώς εκεί στο IKARUS Watersports σμίγω με εκείνους τους παιδικούς φίλους που μαζί κολυμπούσαμε κάποτε στον ΦΛΟΙΣΒΟ τον παλιό, που σήμερα έχει γίνει είσοδος πολυκατοικίας και στον ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ που σήμερα είναι χώρος υπαίθριας νυχτερινής ούρησης!!!
Ας είναι.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους μου που ακόμα μένουν κοντά μου και στα Θεοδωράκια που μας φιλοξενούν στον θαυμάσιο και φιλικό χώρο τους.
Να μην ξεχάσω ρε Νικόλα τον Πρόεδρο της περιοχής και βεβαίως τον BILLY για την περιποίηση του!!!
Μ.Θ.Κ
