Ο Λωτός (επιστ. ονομασία Διόσπυρος) είναι φρούτο του ομωνύμου γένους φυτών που ανήκει στην οικογένεια των Εβενοειδών.Το γένος αυτό περιλαμβάνει περί τα είκοσι (20) είδη των τροπικών περιοχών των ανατολικών,αλλά και των εύκρατων. Ευδοκιμούν σε όλα τα εδάφη, προτιμούν όμως τα ηλιόλουστα και ζεστά μέρη. Τα περισσότερα είδη είναι διακοσμητικά με εδώδιμο καρπό και κάποια εξ αυτών δίδουν το πολύτιμο ξύλο (έβενος), το οποίο είναι μαύρο και πολύ ανθεκτικό
-Περιγραφή
Είναι σε μορφή δένδρου ή καμιά φορά σε μορφή θάμνους με απλά φύλλα και χαρακτηριστικά άνθη. Ο καρπός μόλις κοπή από το δέντρο είναι σφαιρικός, έχει στυφή γεύση, αλλά εάν αφεθεί για λίγες μέρες, γίνεται σαρκώδεις, χυμώδης, με χρώμα ξανθό, πορτοκαλί, κόκκινο ή κυανόμαυρο
-Ποικιλίες
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες Λωτών, οι σπουδαιότερες των οποίων είναι
-Διόσπυρος ή κακί. Καλλιεργείται στην Κορέα και την Ιαπωνία, καταναλώνεται σε υπερώριμη μορφή. Στην Ελλάδα απαντάται σε μικρότερη κλίμακα, κυρίως στα Επτάνησα και στην Κρήτη
-Διόσπυρος ο βιργινιανός, ιθαγενής της Βόρειας Αμερικής
-Διόσπυρος ο έβενος, δασικό δέντρο, ιθαγενές της Σρί Λάνκα, γνωστό για το πολύτιμο ξύλο του τον Έβενο
Στην Ελληνική χλωρίδα απαντώνται είκοσι(20) ποικιλίες και τέσσερεις παραλλαγές
Φύονται από τη Ήπειρο,Αττική, Πελοπόννησο,Κρήτη, Κυκλάδες και Επτάνησα. Στην Ελληνική Αγορά απαντώνται δέκα(10) είδη του φρούτου λωτού
Ο λωτός αν και είναι γνωστός καρπός στους Έλληνες από τους μυθικούς χρόνους του Ομήρου, εν τούτοις δεν αποτελεί ιδιαίτερο καταναλωτικό προϊόν στις προτιμήσεις των σημερινών Ελλήνων. Έτσι λοιπόν λόγω της περιορισμένης ζήτησης, η μικρή Ελληνική παραγωγή κυρίως εξάγεται στην Ουκρανία και Ρωσία
Ιστορικές αναφορές
Ο λωτός φέρεται να ήταν γνωστός στους αρχαίους Ινδούς από τους οποίους διαδόθηκε αρχικά στο Θιβέτ και την Κίνα, αργότερα δε στην Αίγυπτο και την αρχαία Ελλάδα
Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν λωτούς πολλά είδη φυτών ποώδη και δενδροειδή, που κατά τον Θεόφραστο δεν είχαν σχέση με τον πραγματικό λωτό. Ο δε Διοσκουρίδης αναφέρει τέσσερα είδη λωτού που μόνον το ένα είδος αντιστοιχεί με το φυτικό γένος αυτού.
Διατροφική αξία του λωτού
Ένας μέτριος λωτός (160γρ.) περιέχει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό. Οι θερμίδες του κυμαίνονται ανάλογα με το μέγεθος του καρπού. Παραδείγματος χάριν ένας φρέσκος λωτός 100γρ. παρέχει70 θερμίδες,ενώ ένας μέτριος λωτός 168γρ. παρέχει 118 θερμίδες
Επίσης έχει πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, ως επί το πλείστον πολυακόρεστα, ενώ αντίθετα είναι υψηλή η περιεκτικότητα σε υδα- τάνθρακες και φυτικές ίνες. Επίσης είναι καλή πηγή καλίου, νατρίου και εξαιρετική πηγή Βιταμίνης C, βιταμινών του συμπλέγματος Β και Α
Δεν περιέχει καθόλου χοληστερίνη
Βιολογικά οφέλη
-Διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες, λόγω του ότι είναι πλούσιος σε νερό
-Κατάλληλος για δυσκοιλιότητα, λόγω του ότι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες
-Αντιοξειδωτικές ιδιότητες, λόγω του ότι περιέχει αντιοξειδωτικά(β καροτίνη και ζεαξανθίνη) που καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες που ως γνωστό καταστρέφουν τις συνάψεις των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου και προκαλούν πρόωρη εγκεφαλική δυσλειτουργία και γήρανση
-Ενισχύει το ανοσοποιητικό λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε βιταμίνη C
- Βοηθάει στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, λόγω της παρουσίας των βιταμινών του συμπλέγματος Β
- Κατάλληλος στην υπέρταση, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε κάλιο
Πως καταναλώνεται ο λωτός
Ο λωτός καταναλώνεται ως φρέσκο φρούτο μεταξύ των γευμάτων (δεκατιανό -απογευματινό) και ως μαρμελάδα
