Πέμπτη σήμερα και ήρθαν πάλι τα πρωτάκια από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Περάματος στα πλαίσια του μαθήματος "Εργαστήρια Δεξιοτήτων".
Το θέμα της συζήτησης μας ήταν επίκαιρο.
"Πώς ζεσταινόταν όταν ήταν παιδιά, & τι ρούχα φορούσαν το Χειμώνα για να μην κρυώνουν" !!!
Δύσκολο θέμα και πονετικό.
Οι άνθρωποι μας ξαναθυμήθηκαν τότε που παιδάκια μικρά σαν και αυτά που είχαν τώρα να απέναντί τους πήγαιναν στο σχολείο.... ξυπόλυτα με κοντά παντελονάκια με μπαλωμένα αποφόρια ( ξαναφορεμένα από άλλο παιδί, αδερφάκι ίσως, ρούχα) κι αν ήταν τυχερά είχαν και ένα πλεκτό μπλουζάκι από το μαλλί τον προβάτων που το έπλεξε η Μάνα τους
- Δύσκολοι καιροί παιδί μου... χιονιές, κρύα, ανέχεια, πείνα, δύσκολα χρόνια, πολύ δύσκολα, είχανε "πέσει οι Γερμανοί"παιδί μου τότε που πήγαινα στο σχολείο, " τότες και μη μπλιό " και φοβούμαστονε γιατί είχανε σκοτώσει και τον αδερφό της μάνας μου τότε σας !!!
Μας είπε είπε η κ.Σοφία και βούρκωσαν τα μάτια της..
- Στο σπίτι είχαμε το τζάκι, όση ώρα είμαστε κοντά ζεσταινόμαστε αλλά μετά ήτανε "ψόφος".....τα υπόλοιπα δωμάτια δεν είχαν θέρμανση κρυώναμε και το βράδυ σκεπαζόμαστε κουρελούδες, ενώ το στρώμα ήταν από ασφεντιλές παιδί μου μας είπε η κ.Ιωαννα μας.
Οι πιο τυχεροί...οι πλούσιοι δηλαδή είχανε πατανίες που τις είχανε φάνει οι νοικοκυράδες από το μαλλί των προβάτων....μας είπε η κ.Μαρία.
- Παπούτσια παιδί μου έβαλα 14 χρονών μας είπε ο κύριος Δημήτρης....
- Ενώ ο κ. Γιώργος θυμότανε το γαμπά που είχε ο πατέρας του, ήταν ένα πανωφόρι που έφτιαχναν με το μαλλί των προβάτων είχε ειδική επεξεργασία και δεν το περνούσε το νερό....
- Ο κ.Μανώλης θυμάται το κρύο που "μάργωνε" (πάγωνε) τα ποδαράκια τους, αφού ήταν ξυπόλιτα & με κοντά παντελονάκια, κι έκανε χιονιάδες όχι αστεία!!
- Ο κ. Γιώργος τους ευχήθηκε να μη φτάσουν ποτέ τα χρόνια που πέρασαν αυτοί .....να μην αξιωθούν να γνωρίσουν ποτέ πόλεμο (ο αγιάτρευτος πόνος τους) γιατί μόνο κακά φέρνει παιδιά μου!!!
Φτώχεια, πείνα, φόβο, ορφάνια, ταπείνωση...
στεναχώρια
Στο σχολειό παιδί μου είχαμε σόμπα και κάθε πρωί που πηγαίναμε κρατούσε ένα "κουτσουράκι" το κάθε κοπέλι και τα βάζαμε στη σόμπα και ζεσταινόμαστε.
Αυτό είπαν σχεδόν όλοι οι ηλικιωμένοι ότι δηλαδή κρατούσαν ένα " κουτσουράκι" το κάθε παιδί για τη σόμπα του Σχολείου , κι έτσι ζεσταίνονται....
Αυτά κι άλλα πολλά ακόμα τους διηγήθηκαν με εμφανή συγκίνηση και παραίνεση να νοιώθουν ευγνωμοσύνη για όσα καλά έχουν σήμερα γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο!!!!
Τα παιδάκια ήταν εξαιρετικοί ακροατές!!!!
Έκαναν ερωτήσεις γιατί είχαν απορίες και θλίβονταν το μουτράκια τους όταν άκουαν τις στενάχωρες απαντήσεις των ανθρώπων μας .
Πόσο σπουδαίο βιωματικό εργαστήρι για αυτά τα παιδιά.
Φεύγοντας όπως πάντα τους χαρίσαμε την εξαιρετική αφίσα που είχαμε πάρει από το camp της Μαλακάσας το 2019 και αναπαράξαμε τη βοήθεια του Mανούσου Κλάδου καθως είχε τότε θεσμικό ρόλο στο Δήμο μας.
Η αφίσα αυτή είναι τροφή για σκέψη & συζήτηση μέσα & έξω απο την τάξη.
Ευχαριστούμε πολύ τους Δασκάλους που τα συνόδευαν Αλεξάνδρα Βράκα & Στέλιο Καρκαβάτσο.
Ο χρόνος ποτέ δεν είναι αρκετός σ' αυτές τις συναντήσεις!!!
