Μετά την ενδιαφέρουσα επιστημονική ημερίδα με θέμα «Ιστορικές προσεγγίσεις για τους Αγίους Τέσσερις Μάρτυρες Ρεθύμνου» που οργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου και η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Ρεθύμνης, που διοργανώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβρη, το σημαντικό γεγονός που είχε καταγράψει την ιστορία της. Ιεράς Μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου , σε μουσική και ενορχήστρωση της καταξιωμένης Συνθέτριας Έλενας Μανιάτη και σε στίχους του Ρεθυμνιώτη στιχουργού και αρθογράφου Ηλία Παλιεράκη , σ' ένα πραγματικά εξαιρετικό αποτέλεσμα!

Δείτε την ανάρτηση της συνθέτριας:
Ένα τεράστιο ευχαριστώ στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ρεθύμνη και Αυλοποτάμου κ.κ. Πρόδρομο που μας τιμά με την εμπιστοσύνη του, με την ανάθεση της μελοποιημένης απόδοσης της συγκλονιστικής ιστορίας των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων Ρεθύμνου.

Οι εύστοχοι καλογραμμένοι στίχοι του Ηλία Παλιεράκη , περιείχαν ιστορική ακρίβεια, αλλά και θρησκευτική κατάνυξη. Ένας σπουδαίος ποιητής, που καταφέρνει μέσα σε μία τεράστια συλλογή που ξεπερνά τα 2.300 ποιητικά έργα, να αποδίδει με λυρισμό, τόσο ιστορικά γεγονότα, όσο και συναισθήματα. Ένα μοναδικό «ταξίδι» μέσα από λέξεις…

Με απόλυτη ευλάβεια και σεβασμό, πιστεύω το αποτέλεσμα μας δικαιώνει.

Επίσης ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, όλους τους καλούς μου συνεργάτες και κυρίως τον Ιωακείμ  Ασλανίδη , που δίνει τον καλύτερο εαυτό του σε κάθε δουλειά, τον Αλέξανδρο Κοντογιάννη που χάρισε μια μοναδική δραματουργική ερμηνεία και τον Μιχάλη Κατρίνη που παρά το πολύ σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα που προέκυψε, ανταποκρίθηκε στο καλό μου και πραγματικά χρωμάτισε με την λύρα του απίστευτα.

ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

Οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες, Γεώργιος, Αγγελής, Μανουήλ και Νικόλαος γεννήθηκαν και έζησαν στις Μέλαμπες Ρεθύμνου.

Ήσαν και οι τέσσερις παντρεμένοι και κρυπτοχριστιανοί, χριστιανοί δηλαδή που υποκρίνονταν πως είχαν ασπασθεί τον Μωαμεθανισμό.

Το 1821 όταν οι Κρητικοί επαναστάτησαν ενάντια στους Τούρκους, όπως κι άλλοι Έλληνες, οι τέσσερις Μάρτυρες πήραν μέρος στην Επανάσταση.

Όταν το 1824 είχαμε καταστολή της στην Κρήτη, τους συνέλαβαν οι Τούρκοι και τους οδήγησαν στον Μεχμέτ Πασά του Ρεθύμνου, ο οποίος προσπάθησε με υποσχέσεις να τους πείσει να επιστρέψουν στον Μωαμεθανισμό.

Εκείνοι αρνήθηκαν κι έτσι η μοίρα τους επιφύλαξε φυλάκιση, βασανιστήρια και στο τέλος θάνατο δι' αποκεφαλισμού.

Μαρτύρησαν στη θέση Μεγάλη Πόρτα του Ρεθύμνου, στις 28 Οκτωβρίου 1824. Τα σώματα τους παρέμειναν άταφα για τρεις ημέρες και σύμφωνα με όσα λέγονται ανέδυαν φως, ορατό και για τους Χριστιανούς αλλά και για τους Τούρκους. Οι Χριστιανοί με επικεφαλής τον διερμηνέα του Πασά, Μανουήλ Παπαδάκη, ζήτησαν την άδεια από το Μεχμέτ για να τους ενταφιάσουν, έργο που ανέλαβαν οι κάτοικοι των Περιβολίων, ο Γεώργιος Λαγός και ο Αντώνης Πουρδούνης μαζί με άλλους χριστιανούς.

Ο ενταφιασμός τους έγινε πλάι στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στα Περβόλια του Ρεθύμνου. Σήμερα τα λείψανά τους βρίσκονται στην Ιερά Μονή Αρκαδίου, στο Ρέθυμνο, στις Μέλαμπες, στην Αθήνα κ.α ενώ ένας τρίκλιτος ναός έχει οικοδομηθεί στη θέση παλαιότερων, ανατολικά της ομώνυμης πλατείας και κοντά στον χώρο του μαρτυρίου τους.

Το κεντρικό κλίτος του ναού είναι αφιερωμένο στους Αγίους Τέσσερις Μάρτυρες, το βόρειο στους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες και το νότιο στους Αγίους Δέκα Μάρτυρες της Κρήτης.

Είναι εντυπωσιακό πως οι Τέσσερις Νεομάρτυρες μαρτύρησαν το 1824 και καταξιώθηκαν αμέσως ως Άγιοι στη συνείδηση ​​των Χριστιανών.

Λέγεται πως από τον επόμενο χρόνο του μαρτυρίου τους, οι Πεθυμνιώτες χριστιανοί τελούσαν λειτουργίες, αφιερωμένες στη μνήμη τους. Κι αργότερα τους αναγνώρισαν ως προστάτες της σύγχρονης πόλης.Σε αυτό συνέβαλαν και τα θαύματα που συνδέονται με το θάνατο τους.

Το θαύμα με το μαχαίρι

Πέρα από το φως που ανέδυαν τα σώματά τους, μετά τον αποκεφαλισμό τους, λέγεται πως ο δήμιός τους, όταν γύρισε στο σπίτι του σκούπισε το μαχαίρι του με ένα πανί και στη συνέχεια έφυγε για το καφενείο.

Η μητέρα του, που ήταν τυφλή, πλύθηκε και σκουπίστηκε κατά λάθος με αυτό το πανί κι αμέσως βρήκε το φώς της. Το μαχαίρι που έκοψε τα κεφάλια των Τεσσάρων Μαρτύρων, βρίσκεται στον Άγιο Νικόλαο της Σπλάντζια, στα Χανιά.

Οι Άγιοι Τέσσερις Μάρτυρες ενέπνευσαν πολύ και τη Βυζαντινή τέχνη, Αγιογραφία, υμνολογία και τη λαϊκή μας παράδοση και άφησαν έτσι το δικό τους ανεξάρτητο αποτύπωμα στις ψυχές του Κρητικού λαού, ο οποίος καυχάται για τους Αγίους Τέσσερις Νεομάρτυρες Αγγελή,
Μανουήλ, Γεώργιο και Νικόλαο.

ΣΤΙΧΟΙ

ΤΈΣΣΕΡΙΣ ΕΊΝΑΙ 0Ι ΜΆΡΤΥΡΕΣ.

Τέσσερις  είν αι οι  Μ άρτυρες

Η μνήμη  τους  δεν  σβ ήνει

Η λάμψη ή α γιότητ α

Αλώ β ητη θα μείνει .

Ο Αγγελής  ο Μα νουήλ

Ο Γιώργος  και ο Νίκος

Μελ αμπια νοι  με α νάστημ α

Ποιότητ α και ήθος .

Στσι   Τούρκους  δί πλα ήτ α νε

Δήθεν   τσι υπ ηρετούσ αν

Μα ήτ αν κρυ π τοχριστι α νοι

Την π ίστη  τους  τιμούσ αν.

Τέσσερις  άντρες  π ου  είχ α νε

Πιο π άνω  την πα τρίδ α

Απ τη  ζωή  κι ας ξέρ α νε

Π ω ς  δεν υπ άρχει  ελ π ίδ α.

Με  σθένος  ε π ροτίμησ αν

Κα λιά  να σκοτωθούν ε

Πα ρά  στην  γνώμη  του πα σά

Πως θα υπ οτ α χτούνε  .

Οι  Τούρκοι  γι α εκδίκηση

Σαν τα α ρνιά  τσι  σφάξ αν

Και στην  Μεγάλη  Πόρτ α ομ π ρός

Με  μίσος  τσι π έτ αξαν.

Και τα κορμιά  μας έβγαζαν

Αντί  γι α α ίμ α λάμψη

Λες και ήτ α νε  μί α φωτιά

Έτοιμη  γι α να α νάψει .

Ήτ α νε  λάμψη  Άγι α

Και του  θεού  σημάδι

Που  φωτεινό  το  Ρέθυμνο

Το  έκ α νε  το β ράδυ .

Η Αγιοσύνη  είχενε

Και το μαχα ιρι  στέψει

Απ ού  μέχρι  του  δήμιου

Τη  μαν α είχε  γι α τρέψει .

Ενώ  ήτ αν κα τάκοιτη

Δεν έβ λε πε ομ π ρός  της

Και το μαχα ιρι α κουμ π ησε

Και είδενε  το  φως  της .

Τι  κι αν τα χρόνια α π έρ ασαν

Και θα ρθουνε  και α λλά

Γρ α μμένη θα ναι η μνήμη  τους

Με  γράμματα μεγάλο α .

Μα ρτύρης αν και διάλεξ αν

Του  Χάρου  την π ορεί α

Γι α α υτό και η π ράξη  τους