Ήταν Ιούλιος του 2005 όταν στα Ανώγεια υπεγράφη η κοινή διακήρυξη κατά τις οπλοφορίας – οπλοχρησίας, παρουσία επιφανών Κρητικών, οι οποίοι αποτελούσαν την επιτροπή που είχε συσταθεί με σκοπό να σταματήσουν οι άσκοποι πυροβολισμοί στην Κρήτη. Παρόντες από πλευράς πολιτείας ήταν ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιώργος Βουλγαράκης, ο τότε υφυπουργός Χρήστος Μαρκογιαννάκης και οι επικεφαλής της ΕΛ.ΑΣ.
Είχε προηγηθεί ο τραυματισμός από μπαλοθιές ενός 9χρονου που δέχτηκε τις σφαίρες ενώ έπαιζε αμέριμνος. Όλοι τότε είχαν καταλάβει ότι θα πρέπει να δοθεί ένα τέλος σε αυτή την ιδιόμορφη κατάσταση της κατοχής όπλου από τους Κρητικούς.
Μάλιστα, τότε ο Γ. Βουλγαράκης θέλοντας να δώσει το στίγμα της προσπάθειας, έδειξε στους παρευρισκόμενους ένα όπλο, που του χάρισε ο πατέρας του και απευθυνόμενος στους παρευρισκόμενους είπε: «Αυτό είναι το δικό μου όπλο. Είναι μια μπερέτα που μου χάρισε ο πατέρας μου, όταν ήμουν 18 χρονών. Έχει μεγάλη ιστορία αυτό το όπλο. Το αγαπάω πάρα πολύ, γιατί
κατ’ αρχήν μού το έδωσε ο πατέρας μου, τον οποίο υπεραγαπούσα, δεύτερο γιατί μου το έδωσε με μία πολύ καλή ευχή, την οποία κρατάω για μένα πάντα, τρίτο γιατί μου θυμίζει όλα αυτά που κυλάνε μέσα στις φλέβες μου. Φαντάζομαι οι περισσότεροι από εσάς να έχετε ένα τέτοιο όπλο. Σίγουρα θα έχετε. Δεν σας ζητώ να το παραδώσετε το όπλο αυτό. Σας ζητώ να ξέρετε πότε να χρησιμοποιείται».
Στην εκδήλωση είχε διαβαστεί επιστολή του επικεφαλής της επιτροπής Μίκη Θεοδωράκη (δεν ειχε παραστεί), στην οποία μεταξύ άλλων ανέφερε: «Ας μου επιτραπεί να επαναλάβω για μια ακόμα φορά ότι σαν Κρητικός αγαπώ και σέβομαι όλα τα έθιμά μας. Δεν είναι λοιπόν χωρίς κόπο ψυχής να προτείνω και εγώ ένα τέτοιο μέτρο. Το κάνω, όμως, γιατί πάνω από όλα θέτω τη ζωή και την ακεραιότητα των συνανθρώπων μας, και αυτό νομίζω πως είναι το βασικό μας επιχείρημα που θα πρέπει να μετρήσει στην κρίση των συμπατριωτών μας».
Στη διακήρυξη καλούνταν τότε όλοι οι Κρητικοί να συστρατευθούν στον αγώνα ενάντια στην παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Η κίνηση αυτή στηρίχτηκε από ανθρώπους του πνεύματος που πρωτοστάτησαν στον αφοπλισμό. Είχε ξεκινήσει μια προσπάθεια και υπήρχαν όλα τα εχέγγυα, δεν υπήρξε όμως η στήριξη και από τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες, όπως έλεγαν παλαιότερα στελέχη της Αστυνομίας που δραστηριοποιούνταν εκείνα τα χρόνια. Δε δόθηκε όπως λένε συνέχεια σε αυτή την προσπάθεια που έγινε με όλες τις καλές προθέσεις και θα είχε θεαματικά αποτελέσματα, εάν δεν είχε ξεχαστεί με την πάροδο των ετών.
patris.gr
