Πώς γίνεται ένας δρόμος, μια υπόσχεση για ανάπλαση ή τουριστικές δραστηριότητες πέριξ του φράγματος, που στα λόγια ίσως και να δοθούν ή να έχουν ήδη δοθεί, μπορούν να θολώσουν το τοπίο και να κάνουν μια μικρή κοινωνία να καταλήξει στην απόλυτη καταστροφή μετά την κατασκευή δεύτερου φράγματος σε αυτήν;!
Οι νέες κλιματολογικές συνθήκες που θα δημιουργηθούν θα επηρεάσουν αρνητικά ανθρώπους και καλλιέργειες σε μεγάλες αποστάσεις και όχι μόνο περιμετρικά του φράγματος. Ρωτήστε κατοίκους χωριών όπως το Σελλί Ρεθύμνου ή τα Γουλεδιανα κλπ αν μετά την ολοκλήρωση του φράγματος Ποταμών άλλαξε ή όχι η ζωή στο χωριό τους. Δεν είναι μακριά μας, δίπλα μας είναι...
Από την μια γίνεται μια κίνηση ανάδειξης αρχαίων ελαιώνων (μια από τις ελάχιστες πλέον τέτοιες περιοχές είναι το Αμάρι) που είναι ακόμα παραγωγικοί με άριστα αποτελέσματα, είτε σε βρώσιμες ελιές ( ακόμα και ελιά ΠΟΠ έχει η περιοχή) είτε σε ποιοτικό ελαιόλαδο χοντρολιας, κι από την άλλη θα τις θυσιάσουμε εκριζωνοντας τες ή οδηγώντας τες στην απαξίωση, μιας και το μικροκλίμα στην περιοχή θα αλλάξει, πράγμα το οποίο δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.
Πολλά χρόνια πρίν θυμάμαι τον αείμνηστο Ιδομενέα να μιλάει για οικολογική συνείδηση, ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων κλπ, αλλά κανείς δεν άκουγε στον βωμό του κέρδους και τώρα καλείται για άλλη μια φορά το Αμάρι να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά. Δηλαδή να θυσιαστεί σαν αμνός για να βοηθήσει την Μεσσαρά όπως έγινε και με το φράγμα των Ποταμών, όπου υπάρχουν καλλιέργειες σε απόσταση αναπνοής από αυτό αλλά δεν μπορούν να αρδεύονται.
Έγινε ποτέ τίποτα στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα 2006/118 την λεγόμενη ΟΠΥ ;
Έγινε ποτέ κάποια ενέργεια ώστε η παραγωγική Μεσσαρά να ελαττώσει την υπεράντληση υδάτων; Ή μόνο μετά την αποστράγγιση και της τελευταίας σταγόνας ψάχνουν να βρούμε από γειτονικές περιοχές νερό για την κάλυψη της άρδευσης ή και της ύδρευσης;
Υπάρχουν και άλλες λύσεις πέραν του φράγματος και οφείλουμε σαν κοινωνία να τις εξετάσουμε πριν καταδικάσουμε κάποιους για να ευνοησουμε κάποιους άλλους. Η ισόρροπη ανάπτυξη είναι το Α και το Ω σε μια ευνομούμενη κοινωνία .
Έργο πνοής λοιπόν ή έργο καταστροφής;!
Το σχέδιο υπάρχει και προχωρά με γοργό Ρυθμό μιας και έχει ήδη αποφασισθεί από λίγους φτιαγμένο για τους "πολλούς". Ας ελπίσουμε να αλλάξει αυτός ο στοχευμένους σχεδιασμός πριν είναι πολύ αργά για ένα παρθένο τόπο όπως είναι η ευρύτερη περιοχή του Αμαρίου.
Εκ Πλατανίων ορμώμενος και όχι άμεσα πληττόμενος Παντελής Κ. Χριστοδουλάκης
