Από πολιτική άποψη,,,
Πρόωρες εκλογές το 2018 θα έκανε η κυβέρνηση μόνο στην περίπτωση που έπαιρνε πράσινο φως για χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής, αναβάλλοντας ή και ακυρώνοντας μέτρα, όπως την περαιτέρω περικοπή συντάξεων το 2019 ή την περαιτέρω μείωση του αφορολόγητου το 2020…κι όχι με επιβαλλόμενες τριμηνιαίες αναφορές των θεσμών για την εφαρμογή των συμπεφωνημένων.
Έτσι η κυβέρνηση μέχρι τις εκλογές μπαίνει σε στάση «Παρουσιάστε!», η αντιπολίτευση σε στάση «Ημί-ανάπαυσης!» και ο κόσμος σε στάση «πρηνηδόν»…γιατί η «γερμανική μέγγενη» κατισχύει του «γαλλικού κλειδιού».
Από οικονομική άποψη…
Η έξοδος από τα μνημόνια δηλαδή το τέλος των χαμηλότοκων δανείων με μνημονιακούς όρους είναι ειλημμένη πολιτική απόφαση των δανειστών για τους δικούς τους λόγους, κάτι που θα βόλευε τη σημερινή κυβέρνηση πολιτικά εφόσον η έξοδος ήταν ασφαλής…και οικονομικά. Είναι όμως;
Το μαξιλάρι των 20 δις είναι ικανή ασπίδα σε μια ενδεχόμενη επίθεση των υψηλότοκων «αγορών», όταν έμπειροι οικονομικοί αναλυτές δίνουν ζωή χρήσης μόλις ενός χρόνου (2019); Ενός χρόνου όπου θα προσπαθεί η κυβέρνηση να υλοποιεί την αναπτυξιακή της στρατηγική για τη μετα-Μνημόνιο εποχή. Μια στρατηγική για την οποία έγινε με τους θεσμούς «αρκετή κουβέντα» και πήραμε «πολλούς επαίνους».
Η «αρκετή κουβέντα» και οι «πολλοί έπαινοι» με φοβίζουν για την πατρότητα του τελικού σχεδίου για την αναπτυξιακή μας στρατηγική. Μήπως στου κασίδη το κεφάλι επιχειρηθεί πάλι ένα ακόμη πείραμα;
«Μη βαράτε τον πιανίστα»
Οι παραπάνω απόψεις μου κινούνται στη σφαίρα της πρόβλεψης κι όχι της προφητείας,
Γι’ αυτό υπάρχει πιθανότητα, οι εξελίξεις να ακυρώσουν παραδοχές και εκτιμήσεις, κι αυτές με τη σειρά τους, τη δική μου άποψη.
