Τον υπέροχο λαό μας !
ένα λαό που καταρρακώθηκε…
και παγκόσμια διαπομπεύτηκε...
Τα υπερήφανα γερατειά, που ταπεινώθηκαν…
Τους νέους της πατρίδας μας, που χρησιμοποιήθηκαν ….
Σκέπτομαι τα πανεπιστήμια μας ,που τα έκαναν όπως ήθελαν...
Την πατρίδα μας, που την οδήγησαν στην υποτέλεια...
Την αδυναμία μας να ορθοποδήσουμε...
Ότι στέρησαν την ελπίδα από τις ψυχές των ανθρώπων...
Σκέφτομαι τη η φαγωμάρα των πολιτικών...
Τους χρεωμένους στις τράπεζες...
Τις κατασχέσεις που διαλαλούν…
Τη φτώχεια των ανθρώπων...
Σκέπτομαι …
Ναι, την απελπισία...
Τη δυστυχία...
Το έγκλημα να είσαι φτωχός...
Σκέφτομαι…
Ναι, τους άνεργους...
Τους μετανάστες...
Τους ταλαίπωρους της ζωής...
Και λέω στον εαυτό μου…
Ας μη ξεχνάμε τον συνάνθρωπό μας …
τον γείτονά μας, τον φτωχό και απελπισμένο…
κι ας γίνουμε συμπαραστάτες και αλληλέγγυοι .
Και προσεύχομαι!
Ο Θεός να μας στηρίζει.
Να στερεώνει την πίστη μας.
Να ανθίζει το θάρρος και την ελπίδα μας!
