Ο γνήσιος δάσκαλος ποτέ δεν… σχολάζει. Όσο είναι «εν ενεργεία», διευρύνει τα όρια του ρόλου του ως πνευματικού ανθρώπου και εκτός των στενών ορίων της σχολικής τάξης. Αλλά και η σύνταξη μπορεί να τον κρατά έξω από τις σχολικές τάξεις, όχι όμως και έξω από τις τάξεις της διαβίου διδασκαλίας. Αυτό ακριβώς ισχύει και για τον Ηρακλειώτη συγγραφέα Ρ ο ύ σ ο Μ α γ α ρ ά κ η, πρώην καθηγητή και διευθυντή του ιδιωτικού σχολείου «Κοραής» και έπειτα καθηγητή του Δημοσίου.
Για του «λόγου το αληθές» αναφέρομαι στις δύο τακτικές εκπομπές του στην ΕΡΑ Ηρακλείου, στις συνεργασίες του κατά καιρούς με τις εφημερίδες «Κρητική Επιθεώρηση» Ρεθύμνου, «Πατρίς» Ηρακλείου και «Η Τόλμη» Ηρακλείου αλλά και με τα περιοδικά «Ιδιόφωνο» Ηρακλείου, «Αναζητήσεις» Συνδέσμου Φιλολόγων Ρεθύμνου και «Άγονη Γραμμή» Ρεθύμνου. Επικαλούμαι επίσης τη συγγραφή των βιβλίων: «Το Χουδέτσι» (1997), «Χουδέτσι, το χωριό μου χθες και σήμερα» (1999), «Διαδρομών στιγμιότυπα», (2004), «Καθ’ οδόν» (2008) «Περασμένα μα όχι ξεχασμένα» (2012), «Σαν μυθιστόρημα» (2015) και, πρόσφατα, το «Τ η ς Π ό λ η ς», στο οποίο αναφέρομαι στη συνέχεια.
Προεξαγγελτικά και ανεπιφύλακτα, το πόνημα αυτό παρουσιάζει ενδιαφέρον και ως σημαίνον και ως σημαινόμενο και επιπρόσθετα αποτελεί μια «καλοσκαρωμένη κιβωτό», με τα όποια συγχαρητήρια να είναι το ελάχιστο έπαθλο για τον άθλο αυτό του συγγραφέα (που είχε και τη γλωσσική επιμέλεια) αλλά και του τυπογραφείου Π. Καντατζή (Μακέτα εξωφύλλου, ηλεκτρ. σελιδοποίηση, εκτύπωση και βιβλιοδεσία).
Το βιβλίο αυτό και τα «Διαδρομών στιγμιότυπα» και «Καθ’ οδόν» συναποτελούν μια τριλογία αφηγημάτων-χρονοευθυμογραφημάτων, που αναφέρονται σε περιστατικά φανταστικά, που θα μπορούσαν να είναι πραγματικά, αλλά και πραγματικά, που είναι μεταπλασμένα λογοτεχνικά.
Πρόκειται για ένα βιβλίο 143 σελίδων, όπου καταγράφει σαν κοινωνικός σεισμογράφος καθημερινά δρώμενα «Της πόλης» του (και κάθε πόλης) με ήρωες τους διπλανούς ή παραδιπλανούς συμπολίτες του (ή συμπολίτες μας και -γιατί όχι;- και εμάς τους ίδιους).
Κατά μία άλλη έννοια, κάνει ένα είδος «δημοσιογραφικού ρεπορτάζ». Κάποιες φορές, πάλι, δίνει την εντύπωση ότι ζωγραφίζει, φωτογραφίζει, βιντεοσκοπεί ή σκηνοθετεί.
Συνήθως στήνει το σκηνικό του με παραστατική περιγραφή ενός εξωτερικού ή εσωτερικού χώρου και εκεί αφήνει να διαδραματιστεί στη συνέχεια το θεατρικό του μονόπρακτο.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί ως βασικά επικοινωνιακά εργαλεία του το λεπτό χιούμορ και τη διακριτική σάτιρα, αυτή που δεν εκτρέπεται σε βωμολοχίες στο βωμό της κακοπροαίρετης «κριτικής». Παράλληλα προβάλλει αντιστικτικά και την άλλη όψη της κοινωνίας, τη θετική. Οι δύο αυτές όψεις αντανακλώνται στις ιάνειες όψεις του συγγραφέα, την ευχάριστη και τη δυσάρεστη, πουστυχούν με τα γευστικά αισθήματα του αναγνώστη, που τελικά μένει με μια γλυκόπικρη επίγευση.
Η «συνταγή» αυτή εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο το μορφωτικό και αναμορφωτικό ρόλο ενός διαβίου εκπαιδευτικού.
Μια περιδιάβαση στους τίτλους των εικοσιτεσσάρων αφηγημάτων του και παράλληλα στο κεντρικό θέμα καθενός είναι πιστεύω αρκετή για να πάρει ο αναγνώστης μια γεύση για το περιεχόμενο του βιβλίου.
1.«Εξαργύρωση»(ΑΜΕΑ)2.«Όχι!Όχι!ΠροςΘεού»(Ηγραφειοκρατία) 3.«Η Συνάντηση» (Το οικολογικό πρόβλημα, το ψυχρό αστικό περιβάλλον αλλά και η αξία της επικοινωνίας) 4.«Ο μικρός κλέφτης» (Η πείνα και η εξαιτίας της παραβατικότητας) 5.«Ο Υποψήφιος βουλευτής» (Το προ-εκλογικό αλισβερίσι πολιτικών και πολιτών, με την… «τάπα της τάπας») 6.«Κέντρο εξυπηρέτησης Πολιτών» (Η Γραφειοκρατία και η έλλειψη συντονισμού μεταξύ υπηρεσιών) 7.«Το αλάνι και ο αλανιάρης» (Η παιδική εγκατάλειψη και η συλλογική ευθύνη) 8.«Το παράπονο» (Τα υπαρξιακά προβλήματα των ηλικιωμένων) 9.«Ου γαρ έρχεται μόνο του» (Το αρχόμενο αλτσχάιμερ)10.«Αχ! Αυτό το ευρώ» ( Η μετάβαση από τη δραχμή στο ευρώ και η επίδρασή της στη ζωή μας) 11.«Κάθε φτωχός και η μοίρα του» (Η οικονομική κρίση και τα τραγικά συμπαρομαρτούντα: φτωχοποίηση, ασιτία, έλλειψη στέγης και επαρκούς περίθαλψης, θάνατοι) 12.«Η πρωινή πελάτισσα» (Οι ιδιοτροπίες των πελατών και τα πάθη των εμποροϋπαλλήλων) 13.«Κουλτούρα και καζούρα» (Οι ενοχλητικοί και αγενείς θεατές σε παρουσίαση βιβλίου) 14.«Η απρόσμενη σύμπτωση» (Οι άρρηκτες σχέσεις εκπαιδευτικών και παλιών μαθητών τους) 15.«Τα δανεικά» (Η εκμετάλλευση της ευαισθησίας αλλά και αφέλειας από μικροαπατεώνες)16. «Στον καφέ της παρηγοριάς» (Η ανοίκεια συμπεριφορά κάποιων στα μνημόσυνα, όπως η λαιμαργία ή η αποθήκευση εδεσμάτων ) 17.«Η μεγάλη αλάνα» (Οι παιδικές ομάδες και οι πρώτες εμπειρίες καπνίσματος και «άσεμνων εντύπων»)18. «Το γράμμα» (Η μοναξιά και το «ζωτικό ψέμα» για ψευτοπαρηγοριά της 19.«Στο παζάρι» (Η κοινωνική προσφορά και η εκμετάλλευση του ανθρωπιστικού ρόλου της εκκλησίας από κερδοσκόπους εμπόρους) 20.«Η αλληλεγγύη» (Το πρόβλημα της πείνας και των τρόφιμων των κάδων αλλά και η αλληλεγγύη προς το συνάνθρωπο ανεξαρτήτως προέλευσης) 21.Η «Η γεροντική ανασφάλεια» (Η «ενοχλητικότητα» και οι εμμονές των ηλικιωμένων) 22.«Όχι! Δεν θα το βάλω κάτω» (Η συμφιλίωση με την ηλικία και η δυναμική αντιμετώπιση των γηρατειών) 23.«Η έκπληξη» (Ο εκπληκτικός ρόλος -ακόμη και συναισθηματικός- της εξελιγμένης τεχνολογίας) 24. «Το σκηνικό» (Η καταπολέμηση της ανίας από τους ίδιους τους ηλικιωμένους («για να μη γίνονται βάρος στους οικείους τους») μέσα από …δημιουργική απασχόληση).
Η στάση του συγγραφέα γενικά είναι στοχαστική απέναντι στα αστόχαστα και προβληματισμένη απέναντι στα προβληματικά «Της πόλης» και γενικά της σύγχρονης αστικής ζωής, όπως αυτός τα βιώνει καθημερινά, άμεσα ή έμμεσα.
Αθέατος αλλά πανταχού παρών, μέσα από το «περισκόπιό» του επισκοπεί τον εξωτερικό χώρο και τον προβάλλει άλλοτε ασχολίαστα και άλλοτε σχολιασμένα, αλλά επιεικής, με κατανόηση στα ανθρώπινα αλλά και με όρια επιείκειας.
Θα έλεγα μάλιστα ότι μέσα από τα κείμενα αναδύεται η φιλοσοφημένη σκέψη του μαθηματικού συγγραφέα, επιβεβαιώνοντας τη φράση του Πλάτωνα «Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω», που είχε αναγράψει ο μεγάλος φιλόσοφος στο υπέρθυρο της Ακαδημίας του.
Θα ήθελα να κλείσω με το «Όχι! Δεν θα το βάλω κάτω», τον τίτλο ενός -εξώφθαλμα προσωπικού και αντιπροσωπευτικού- αφηγήματος, τον οποίο εκλαμβάνω ως υπόσχεση και πεισματική δήλωση του φίλου Ρούσου. Από την πλευρά μου του εύχομαι υγεία εξίσου δημιουργικά συνέχεια.
