Ανέκαθεν η Τουρκική διπλωματία ήταν ένα βήμα πιο μπροστά, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να την υποτιμούν στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Τα σύννεφα πυκνώνουν στον Εθνικό μας ορίζοντα. Τα τετελεσμένα είναι ορατά και δυστυχώς και τα μελλούμενα είναι πλέον προβλέψιμα.
Οι συγκάτοικοι μας στην πολυκατοικία (Ε.Ε. ΝΑΤΟ) μας χαρίζουν την πρωινή τους καλημέρα και μετά ασχολούνται με τις δουλειές τους. Όταν τα ξεφωνητά μας φτάσουν στα αυτιά τους είναι έτοιμοι να υποδυθούν τον Πόντιο Πιλάτο αντί τον Σολομώντα.
Στην απευκταία περίπτωση της πολεμικής σύρραξης η Ελλάδα θα στηριχθεί στις δικές της δυνάμεις και το γνωρίζουμε…γι’ αυτό και δεν φοβόμαστε. Ας είμαστε προετοιμασμένοι για το πώς θα το αντιμετωπίσουμε «Όρθιοι», ως «Ελεύθεροι Άνθρωποι». Προτεραιότητα μας η Πατρίδα και όχι οι Τράπεζες.
…Για να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων θα πρέπει να αποβάλλουμε τις παθογένειες του Έλληνα της μεταπολίτευσης άπαξ δια παντός. Και ποιες είναι αυτές;
Επικαλούμαι μια «συνομιλία» του αείμνηστου Αλέκου Σακελλάριου…με τον εαυτό του.
«Ας αρχίσουμε, εαυτέ μου:
- Ποια είναι τα τρία κακά του Νεοέλληνα;
-Είναι τέσσερα, γιατί δεν τα παραδέχεται κιόλας. Μεσασόλα, αρπακόλλα, κοκακόλα!
- Ποια είναι η κληρονομιά των Ελλήνων;
Κληρονομήσαμε δύο ένδοξους βράχους: Την Ακρόπολη και τον Καιάδα και σταθήκαμε ανάξιοι στο ύψος του πρώτου και στο βάθος του δεύτερου!.
- Τι έχεις να πεις για την καταστροφή του περιβάλλοντος;
-Στην Ευρώπη, αντιστοιχούν τρία δέντρα σε κάθε κάτοικο, στην Ελλάδα, τρεις εμπρηστές σε κάθε δέντρο.
- Αξιοκρατία; τα προσόντα που απαιτούνται για να υπερπηδήσουμε τον καλύτερό μας.
-Αναξιοκρατία λέμε την ατυχία μας να μη γίνουμε κι εμείς κάτι που δεν αξίζουμε, όπως θαυμάσια τα καταφέρνουν τόσοι άλλοι.
- Ελληνικός λαός;
-Προπάντων μαζοχιστής, έχουμε ένα εναλλακτικό πρόβλημα για κάθε λύση!
- Μίλησέ μου για τη διαφθορά...
-Οι Έλληνες χωρίζονται σε αμετανόητους άτιμους και σε μετανιωμένους τίμιους!
-Αν ο Θεός ήταν Έλληνας, τι θα έκανε;
-Θα κατέστρεφε την χώρα για να εισπράξει την ασφάλεια.
- Τι απρόσμενο περιμένεις;
-Μια καλύτερη Ελλάδα!.»
…Το προπατορικό αμάρτημα της δημοκρατίας μας, κατά τη γνώμη μου, υπήρξε η θανατική καταδίκη του Σωκράτη, το 399 π.Χ. «Όταν οι Αθηναίοι, εν πλήρει δημοκρατία, πήραν την απόφαση, να θανατώσουν έναν εβδομηντάχρονο φιλόσοφο, τη στιγμή, που ακόμη και οι κατήγοροί του δεν αμφέβαλαν ποτέ για την τιμιότητα, την ανιδιοτέλεια και τη νομοταγή συμπεριφορά του».
Έκτοτε προσπάθησε η ελληνική δημοκρατία να θωρακισθεί με Καταστατικό χάρτη και διάκριση εξουσιών. Και όμως τα καταφέραμε, εν πλήρει δημοκρατία με Αριστερή κυβέρνηση, να νομοθετηθεί νέος Ποινικός Κώδικας που οδηγεί σε παραγραφή!...υποθέσεις ασέλγειας σε ανήλικους.
Χαρακτηριστική η περίπτωση του πρώην βουλευτή Νίκου Γεωργιάδη ο οποίος αν και είχε καταδικαστεί σε πρώτο βαθμό σε ποινή φυλάκισης 28 μηνών και χρηματική ποινή 20 χιλιάδων ευρώ «ανάγκασε» την εισαγγελέα της έδρας να δηλώσει: «Δυστυχώς θα πρέπει να γίνει δεκτή η ένσταση παραγραφής. Ο δικαστής είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τον νόμο, ακόμα και αν προκαλείται στους πολίτες το ερώτημα πώς μπορεί με το νέο Ποινικό Κώδικα να θεωρείται ήσσονος σημασίας και να παραγράφονται, όλα τα πλημμελήματα ακόμα και αυτά που έχουν τελεστεί σε βάρος ανηλίκων».
Από τον καταδικασμένο Σωκράτη στον αθωωθέντα Νίκο Γεωργιάδη πάνω από 20 αιώνες δημοκρατικός δρόμος…
