Πάνε σαράντα μέρες που έφυγε από κοντά μας ένας αγαπημένος μου πρώτος ξάδερφος…Ήμουν πολύ διστακτικός όλο αυτό το διάστημα να τοποθετηθώ επ αυτού ,αλλά θεωρώ ότι είναι χρέος μου , απέναντι στην μνήμη του δικού μου ανθρώπου ,αλλά και την στήριξη και στην αγάπη που μου έχετε δείξει όλα αυτά τα χρόνια που αρθρογραφώ . Οφείλω να το μοιραστώ μαζί σας με σκοπό την ανάδειξη του προβλήματος αυτού, προς όφελος του δημόσιου καλού και συμφέροντος ..Είναι αδιανόητο ,δεν μπορώ να το πιστέψω πως ένας άνθρωπος μόλις στα 58 του χρόνια πήγε στο νοσοκομείο ,για ένα απλό κρυολόγημα και κόλλησε μικρόβιο μέσα στο νοσοκομείο και πέθανε. Σε ένα από τα καλύτερα νοσοκομεία της χώρας μας δυστυχώς, που και καλά θεωρείται ότι παρέχει υψηλές παροχές υγείας ,φανταστείτε φίλες και φίλοι μου τι θα γίνεται στα πιο μικρά .ΕΝΑ ΠΕΠΛΟ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ όπως και ο τίτλος των ανησυχιών μου αυτών, έχει σκεπάσει το μυαλό όλης της οικογένειας μας , που αναρωτιόμαστε με ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ. Δεν είμαι γιατρός να έχω εξειδικευμένες απόψεις ,αλλά γνωρίζω και μελετώ καταστάσεις και γεγονότα ,αυτή η κακοήθεια πρέπει να σταματήσει. Είμαστε πρώτη χώρα στην Ευρώπη ενδονοσοκομειακών λειμώξεων , σε ποσοστό 9 τοις εκατό που μπαίνουν στα νοσοκομεία να νοσούν από κάποιο μικρόβιο και εντέλει ένα ελάχιστο ποσοστό από αυτούς να γλιτώνει το θάνατο με βαριά κουσούρια υγείας…Πάνω από 1500 άτομα τον χρόνο περίπου χάνουν την ζωή τους από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις που το πλείστον δημιουργούνται από ελλιπές σύστημα αερισμού ,προφύλαξης και καθαριότητας στα νοσοκομεία.. Το πρώτο και το ύψιστο αγαθό είναι η ζωή με υγεία …Δεν ξέρω κατά πόσο το έχουν καταλάβει κάποιοι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ και δεν δείχνουν την δέουσα σημασία σε αυτό το σοβαρό πρόβλημα. Για δεκαετίες οι κυβερνήσεις κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και δεν αναβαθμίζουν όπως πρέπει το ΕΣΥ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ με την ανάλογη υποδομή και εξυγίανση στις νοσηλευτικές εγκαταστάσεις και τις ΜΕΘ ΣΤΙΣ ΜΑΦ ,σε όλες τις δομές γενικώς αλλά και το προβλεπόμενο προσωπικό στελέχωσης για να υπάρχει ο ανάλογος ισομερισμός και να μην έχουμε ΡΑΝΤΖΑ στους διαδρόμους λες και είναι οι άνθρωποι σκουπίδια. Αυτό το μεγάλο ποσοστό συνανθρώπων μας δυστυχώς που έχουν χάσει την ζωή τους σύμφωνα με στοιχεία, το έχουν χάσει , σε ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ .Στα ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ είναι πολύ μικρό το ποσοστό ως ανεπαίσθητο … Και λέω εγώ με όλο το θάρρος μήπως ισχύει ΟΠΟΥ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ….ΛΕΩ ΕΓΩ….Ο κόσμος έχει φοβηθεί και σε λίγο καιρό όπως οδεύουν τα πράγματα ,θα αποφεύγει να επισκέπτεται τα ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ,ακόμα και πρόβλημα να έχει, μη τυχόν τον βρει μεγαλύτερο κακό…Αυτό που ξέρουν μόνο, είναι να υπόσχονται προεκλογικά ΛΑΓΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙΑ ,σπαταλώντας σε ότι μπορείς να φανταστείς το δημόσιο χρήμα .Μετά τους βλέπουμε να καρφώνονται μεταξύ τους και να αλληλοκατηγορούνται με εκφράσεις πεζοδρομίου.Εξάλλου για αυτό έχουμε τα συνεχόμενα σκάνδαλα όπως ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΝΑ ΓΕΡΝΟΥΝ ,,ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ ,ΜΠΕΜΠΙΛΙΝΑ ΜΕ ΖΕΣΤΟ ΧΡΗΜΑ και πολλά άλλα , που έχουν αναδειχτεί στην δημοσιότητα κατά καιρούς τις τελευταίες δεκαετίες .Αυτοί οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ξέρουν όμως, φίλες και φίλοι μου, να φιλοξενούν με τόση αγάπη και τόσα εκατομμύρια ευρώ , χιλιάδες λαθρομετανάστες με το υστέρημα και τις θυσίες του Ελληνικού λαού ,που έχει φτάσει στο ΚΟΚΚΙΝΟ ,ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΙΑ, ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ, με κοντά τέσσερα εκατομμύρια περίπου Έλληνες να είναι φτωχοί ,να μην έχουν καλά καλά ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΕΙΝ Πρέπει άμεσα να παρθούν αποφάσεις από όλη την ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ και τους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΦΩΣΤΗΡΕΣ .Στην χώρα μας, έχουμε τους καλύτερους γιατρούς και νοσηλευτές διεθνώς και δεν επιτρέπεται να υπάρχουν παρόμοια περιστατικά που λαβώνουν το όνομα αυτό ,αλλά και τους συμπολίτες μας να κινδυνεύουν καθημερινά στην προσπάθεια τους για την περίθαλψη της υγείας τους ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ.. Κλείνοντας θα μοιραστώ μαζί σας ένα τραγούδι που έγραψα εις μνήμη του αγαπημένου ξαδέρφου Νίκου Φραγκιουδάκη ,ενός εξαιρετικού ανθρώπου, που πάλεψε με ταπεινότητα τόσα χρόνια, με πολλούς αγώνες από μικρό παιδί και μέλος πολυμελούς οικογένειας , δούλεψε σε μια από τις πιο δύσκολες και βαριές δουλειές ,στα ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ,προσπαθώντας έντιμα να ζήσει την όμορφη οικογένεια του ,που έφτιαξε με τόση μεγάλη αγάπη και δεν πρόλαβε να την χαρεί όπως πρέπει ,αφήνοντας ένα μεγάλο καινό και λύπη σε όλους μας…Γνωρίζω αυτό το μεγάλο καινό και πως αισθάνονται τα παιδιά του , γιατί και εγώ έχασα τον πατέρα μου 59 ετών και ενώ ήμουν μόλις 18 μου χρόνια και μπορώ να καταλάβω επακριβώς .. ..
ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΞΑΔΕΡΦΕ ΝΙΚΟ
