Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, η τοπική εκκλησία, της οποίας ηγείται ο Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος, βρίσκεται στο πλευρό κάθε ανθρώπου που αντιμετωπίζει προβλήματα, σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, καθώς όπως τόνισε ο ίδιος, «η φιλανθρωπία δεν μπορεί να είναι επετειακή».
«Οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκες μόνο κατά τη διάρκειά των μεγάλων εορτών», τόνισε ο Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος, «αλλά όλο το χρόνο. Η τακτική μας δεν είναι μόνο να τους προσφέρουμε ένα πιάτο φαγητό, αλλά να τους βοηθήσουμε να επανενταχθούν στην κοινωνία», συμπλήρωσε ο ίδιος.
1100 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ
Σύμφωνα με τα στοιχεία, που μας έδωσε ο υπεύθυνος του Φιλόπτωχου Ταμείου της Μητρόπολης, πατέρας Γεώργιος Γαλεράκης, σε καθημερινή βάση σιτίζονται από τα τρία συσσίτια, του Αγίου Κωνσταντίνου, της Μικρής Παναγίας και της Χριστιανικής Γωνιάς 350 άνθρωποι, ενώ κάθε μήνα λαμβάνουν τρόφιμα και βοηθήματα 750 συνάνθρωποι μας που το έχουν ανάγκη. Από την αρχή της εβδομάδας για τους 750 ξεκίνησε η διανομή για τις ανάγκες των Χριστουγέννων και τους παραδόθηκαν δέματα με κρέας και τρόφιμα μακράς διάρκειας.
Οι παραπάνω 1.100 άνθρωποι, υποστηρίζονται από το Φιλόπτωχο και για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη, ενώ τους παρέχεται βοήθεια για τους λογαριασμούς του ρεύματος και του νερού.
Στη συνέχεια, μιλώντας για τη στέγαση των αστέγων, ο πατήρ Γαλεράκης, ανέφερε ότι ακολουθώντας τη μελέτη του καθηγητή Κωνσταντίνου Γκούνη, «First Home» στεγάστηκαν 19 άνθρωποι σε διάφορα διαμερίσματα, διάσπαρτα στην πόλη, με σκοπό την επανένταξή τους στην κοινωνία. Εκτός από τρόφιμα που διανέμονται κάθε μήνα, καλύπτονται τα φάρμακα, οι γιατροί και οι λογαριασμοί τους, ενώ τους παρέχεται και ψυχολογική υποστήριξη. Τους βοηθάμε επίσης να μάθουν να διαχειρίζονται το μικρό εισόδημα τους, αν έχουν, είτε αυτό είναι σύνταξη είτε κάποιο επίδομα.
Απαντώντας σε ερώτημα σχετικό με τον αν έχουν αυξηθεί ή μειωθεί οι αριθμοί των ανθρώπων που δέχονται βοήθεια σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, τόνισε «Οι αριθμοί είναι σταθεροί καθώς, ενώ μειώνονται οι αλλοδαποί αυξάνονται οι Έλληνες».
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ
Αναπτύσσοντας το σκεπτικό του σε σχέση με την φιλανθρωπία στις μέρες μας ο Μητροπολίτης κ. Ευγένιος επεσήμανε: «Κάθε χρόνο ακούγοντας ή διαβάζοντας όλα όσα γράφονται για το συγκεκριμένο θέμα εσωτερικά διαμαρτύρομαι, γιατί φοβούμαι μήπως τα αισθήματα της αλληλεγγύης μας αρχίζουν να λαμβάνουν επετειακό χαρακτήρα. Οι άνθρωποι με τις ποικίλες ανάγκες που βρίσκονται ανάμεσα μας, δεν στερούνται και δεν πεινάνε μόνο τα Χριστούγεννα ή μόνο το Πάσχα. Στερούνται, πεινάνε και υποφέρουν καθημερινά. Κι εμείς μπορούμε να είμαστε κοντά τους και μαζί τους, αφού δυνητικά θα μπορούμε να είμαστε όλοι στην ίδια θέση, ανά πάσα στιγμή και όχι μόνο αυτές τις ημέρες.
Διαμαρτύρομαι εσωτερικά όταν θυμόμαστε τους ανθρώπους, μόνο αυτές τις ημέρες και όταν αναλωνόμαστε όλοι μας, στο να εξαντλούμε την αγάπη μας επετειακά. Για την τοπική μας εκκλησία και για μας προσωπικά, το να είμαστε δίπλα στους ανθρώπους είναι μια καθημερινή τακτική και δεν αλλάζει. Δεν πολλαπλασιάζεται, δεν εμφανίζει κάποιο άλλο πρόσωπο τις μεγάλες ημέρες του χρόνου. Γιατί αυτές τις ημέρες βρίσκονται πολλοί, όπως και σε κάθε γεγονός όταν τα φώτα πέφτουν επάνω του, είναι και πολλοί αυτοί που καλούνται να το θεραπεύσουν. Όταν σβήνουν τα φώτα όμως, τότε υπάρχει η απέραντη μοναξιά και τότε χρειάζεσαι τον άνθρωπο να είναι δίπλα σου και να κάνει αυτά που πρέπει να κάνει.
Δική μου λοιπόν θέση και πρακτική, στη λύση του ζητήματος είναι να είμαστε καθημερινά δίπλα σ’ αυτόν που μας χρειάζεται. Να είμαστε παρόντες όταν μας χτυπά την πόρτα και να προσπαθούμε στο μέτρο των δυνατοτήτων μας να τον βοηθούμε, να βοηθήσει τον εαυτό του. Γιατί και πάλι δεν αρκεί να δώσουμε σε κάποιον μόνο να τρώει, πρέπει να τον βοηθήσουμε να βρει τον τρόπο ν’ ανανήψει, να σταθεί στα πόδια του και να βγάζει το ψωμί του.
Πολλές φορές, ξέρουμε πολύ καλά πως στην άσκηση του Ιερού μας χρέους, βρίσκουμε διαφορετικές αντιμετωπίσεις, από τους αποδέκτες αυτής της προσφοράς. Εμείς όμως για τους ανθρώπους που έρχονται στην πόρτα μας
ενδιαφερόμαστε πιο πολύ για την κοινωνική τους επανένταξη. Νομίζω ότι αυτά είναι τα ουσιαστικά βήματα που πρέπει να κάνουμε και αυτή είναι η αληθινή φιλανθρωπία, στην πιο ωραία σημασία της λέξης και όχι σε αυτήν που έχει καταντήσει.
Η φιλανθρωπία της εκκλησίας δεν είναι οίκτος. Η φιλανθρωπία όπως λέει και το όνομά της είναι αγάπη στον άνθρωπο. Γι’ αυτό το λόγο καλούμε όλους τους ανθρώπους της εκκλησίας να αγαπούν. Και αγαπώ σημαίνει βγαίνω από τον εαυτό μου, κάνω μια ηρωική έξοδο από τη καρδιά μου και βρίσκω τον άλλο. Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται θεωρητικά αλλά για μας στην τοπική εκκλησία είναι καθημερινό μέλημα και καθημερινός αγώνας. Με τους καλούς μου συνεργάτες, τον πατέρα Γεώργιο και τον πατέρα Ιωάννη στο Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο της Μητροπόλεως μας, αλλά θέλω να πιστεύω και με όλους τους καλούς μας ιερείς σε όλες τις ενορίες της τοπική μας εκκλησίας, προσπαθούμε να στεκόμαστε άνθρωποι δίπλα στον άνθρωπο. Έτσι τον αναγνωρίζουμε ως αδελφό, ως παιδί του ίδιου Θεού Πατέρα και βλέπουμε ότι στη δική του θέση θα μπορούσαμε να ήμασταν εμείς οι ίδιοι. Γι αυτό καλούμε όλους τους ανθρώπους να κάνουν, όχι μόνο αυτές τις ημέρες, αλλά διαρκώς, γιατί για ένα χριστιανό, Χριστούγεννα και Πάσχα είναι κάθε μέρα και παντοτινά».
ΑΘΗΝΑ ΠΕΤΡΑΚΑΚΗ
