Είναι μια από τις απολαυστικότερες σκηνές της Αμερικάνικης κωμωδίας ‘The Big Bang Theory’.
Ο χαϊδεμένος γιος μιας Αμερικανοεβραίας, ο Howard, γυρνάει στο σπίτι του μετά από μια επίσκεψη στη μητέρα του. Η γυναίκα του τον καλωσορίζει με ένα φρεσκοψημένο brownie, αλλά ο Howard, που σήμερα είναι γκρινιάρης, παραπονιέται ότι εκείνη δεν τον σκέφτεται, γιατί έχει πάρει κιλά και τα χέρια του είναι πρησμένα.
Το μυστήριο πίσω από τη διάθεση και το βάρος του Howard, λύνεται όταν εκείνος βγάζει από τη τσέπη του το άδειο σωληνάριο αλοιφής, με την οποία έκανε εντριβή στη μητέρα του, και ζητάει από τη μικροβιολόγο γυναίκα του, να του αγοράσει μια καινούρια. Με τρόμο, εκείνη διαπιστώνει ότι πρόκειται για αλοιφή οιστρογόνων, και ότι ο άντρας της δεν φορούσε γάντια όταν έκανε εντριβή στη μητέρα του.
‘Κι εσύ είσαι γεμάτη οιστρογόνα,’ παραπονιέται εκείνος, ‘αλλά δεν γκρινιάζεις έτσι. Ούτε είσαι πρησμένη!´
‘Γιατί είμαι γυναίκα! Τόσα χρόνια τον δαμάζω αυτό το ‘δράκο’!’ απαντάει εκείνη.
Είναι δύσκολη η μεταφορά της φράσης που χρησιμοποίησε η σύζυγος στην Ελληνική γλώσσα. Χαρακτηριστικά, είπε ‘riding the dragon’. Το Urban Dictionary δίνει, μεταξύ άλλων, μια καλή ερμηνεία της πρότασης αυτής. Σημαίνει το να αντιμετωπίζεις το φόβο σου, να φτάνεις στα όρια της τρέλας, και το να αντιμετωπίζεις πολύ δύσκολες καταστάσεις, για τις οποίες δεν είσαι προετοιμασμένος.
Ο Howard δεν μπορεί να ‘δαμάσει’ αυτό το δράκο.
Κάθε δυσκολία στη ζωή όμως είναι και ένας ‘δράκος’. Κάθε τι το αρνητικό που ζει μέσα μας, η αντίδραση στα προβλήματα της ζωής, είναι και από ένας δράκος που ζει κάτω από το ‘πετσί’ μας.
Ως τώρα, σύμφωνα με τη ψυχολόγο Maureen Gaffney, η ανθρώπινη στάση απέναντι στην αρνητικότητα, μοιάζει με τη στάση απέναντι στην μόλυνση του περιβάλλοντος, πριν την ‘πράσινη επανάσταση’. Τότε που νομίζαμε ότι μπορούμε να πετάξουμε κάθε είδους σκουπίδι στον αέρα, το έδαφος, τα ποτάμια και τις θάλασσες, και κατά κάποιο τρόπο, αυτά θα εξαφανίζονταν.
Τώρα όμως, γνωρίζουμε ότι, κάθε κομματάκι μόλυνσης, όχι μόνο δεν εξαφανίζεται, αλλά γυρίζει πίσω σε εμάς. Και όταν το περιβάλλον γίνει τοξικό, τότε καταστρέφονται ολόκληρα οικοσυστήματα.
Το ίδιο συμβαίνει και με την αρνητικότητα.
Κάθε ‘δράκος’ μετράει.
Ενώ όμως είναι φοβερή και δυσάρεστη, η αρνητικότητα είναι και χρήσιμη.
Ο φόβος υπάρχει για την προστασία μας από κινδύνους.
Ο θυμός για την προστασία μας από την αδικία.
Η Gaffney μιλάει για ισορροπία μεταξύ αρνητικού και θετικού.
Μιλάει για κυριαρχία πάνω στο ‘δράκο’, και στο δημοφιλές βιβλίο της, δίνει πρακτικές οδηγίες.
Γεμάτη περιέργεια το ανοίγω και αρχίζω το διάβασμα.
Οι δράκοι της φάρμας μου τρέμουν σαν φύλλα.
