Ο φετινός εορτασμός της 25ης Μαρτίου εξελίχθηκε σε ένα βαρύ πολιτικό και στρατιωτικό κλίμα για την χώρα μας.
Στον πολιτικό τομέα έχουμε τις διαπραγματεύσεις για το Σκοπιανό, την Τουρκική προκλητικότητα, τον αλυτρωτισμό των Αλβανών Τσάμηδων πλέον της οικονομικής κρίσης.
Στον στρατιωτικό τομέα έχουμε την ομηρία/αιχμαλωσία των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, τις προκλητικές παραβιάσεις στον Ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο και τις επιθετικές κινήσεις της Τουρκίας στην Κυπριακή Α.Ο.Ζ. (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).
Όμως το μεγαλείο του Ελληνισμού εμφανίζεται όταν ο κίνδυνος είναι προ των πυλών. Τότε προτάσσεται το εθνικό συμφέρον μπροστά από κάθε κομματική ή ιδεολογική γραμμή. Φάνηκε από τις δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών και των εκπροσώπων των κομμάτων. Οι μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις συντελούν στην εθνική ομοψυχία. Σίγησαν οι απαξιωτές αλλά και οι καπηλευτές των παρελάσεων. Οι αντιδράσεις για τους αλλοδαπούς μαθητές (δέκτες της ελληνικής παιδείας και πολιτισμού) που παρέλασαν ήταν λιγοστές. Η στρατιωτική παρέλαση λειτούργησε ως απάντηση στην Τουρκική προκλητικότητα ενώ ενίσχυσε το φρόνημα του λαού συνδέοντας τον με τις ένοπλες δυνάμεις μέσα στο πλαίσιο της Ελληνικής Δημοκρατίας και Ελευθερίας. Απόδειξη η παρουσία αγημάτων της Εθνοφυλακής με εφέδρους διαφορετικών ηλικιών και επαγγελμάτων που παρέλασαν άψογα. Η παρουσία των γυναικών στις στρατιωτικές παρελάσεις είναι έντονη. Η παρέλαση ατόμων με ειδικές ανάγκες δείχνει ότι όλοι είναι μέτοχοι στην αγάπη για την πατρίδα. Οι παραδοσιακοί σύλλογοι, ο Ερυθρός Σταυρός, οι πρόσκοποι είναι οι συνεχιστές της παράδοσης.
Οι εθνικές εορτές είναι επέτειοι μνήμης για όσους έδωσαν τη ζωή τους ώστε να ζούμε και να εκφραζόμαστε ελεύθερα. Είναι δεδομένο ότι σε κάθε χώρα γίνονται παρελάσεις αφιερωμένες σε κάποιο ιστορικό γεγονός ή είναι παραδοσιακός θεσμός ακόμα και αν δεν είναι στρατιωτική. Η παρέλαση λειτουργεί και ως ιστορική αναπαράσταση στη συνείδησή μας.
Πρέπει να λάβουμε σοβαρά τα λόγια του Χένρυ Κίσσινγερ (πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ) που είπε: «Ο Ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι’ αυτό πρέπει να πλήξουμε τις πολιτισμικές του ρίζες…..να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί να διακριθεί, να επικρατήσει». Την απάντηση την δίνει ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές ο Γιάννης Ρίτσος: «Ετούτος δω ο λαός δε γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του».
