Α. ΜΕΡΟΣ
Η έννοια Ρέθεμνος ,ίσως είναι χωρίς σαφή γεωγραφικά εδαφικά όρια ,και ίσως εντάσσεται σε μία ανώτερη πολυπολιτισμική σφαίρα, πέρα από τις διαστάσεις που μπορεί να αντιληφθεί σήμερα το ανθρώπινο μυαλό .Με αυτό εννοώ ότι εμείς σαν πόλη έχουμε όλα τα τυπικά και άτυπα χαρακτηριστικά για να παίξουμε σημαίνοντα ρόλο στην εξέλιξη τoυ ανθρώπινου είδους , στην νέα κατάσταση που μέλλει να ολοκληρωθεί μετά την σύντομη μεταβατική κατάσταση που διερχόμαστε στις μέρες μας. Αυτό το κείμενο αποτελεί προετοιμασία για το δεύτερο μέρος που αφορά όχι το τι είμαστε σήμερα, αλλά το που μπορούμε να φθάσουμε ,τον ρόλο που έχουμε την δυνατότητα να παίξουμε συλλογικά και υπερήφανα σαν Ρέθεμνος στην εξέλιξη και διαμόρφωση της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων . Και παρακαλώ θυμηθείτε ότι κάθε σημαντικό επίτευγμα ξεκίνησε σαν ουτοπία και τελείωσε σαν πραγματικότητα .
Μία σύμπτωση
Η πρώτη μακρινή αναφορά της έννοιας Ryty που βρήκα ,είναι στην περιοχή της λίμνης Βαϊκάλης της Ρωσίας, που το cape Ryty κατατάσσεται στους πέντε μαγικούς και μυστήριους τόπους του πλανήτη. Αποτελούσε το τελετουργικό ακρωτήριο, στο οποίο κατέληγε ένα φαράγγι. Είναι κοντά στο νησί Ολκών (Olkhon) που έχει παρόμοιο περίγραμμα με το νησί μας ,όπου ο ιερός του τόπος Shamanka βρίσκεται στο κέντρο του νησιού και πάνω στη θάλασσα όπως περίπου και η πόλη μας. Εκεί αργότερα έκρυψε τους θησαυρούς του ο Τσεγγις Χαν. Ήταν μια βραχώδης περιοχή ,μήπως να κάνουμε έρευνα μήπως και σχετίζεται με την προσωνυμία της πολιούχου Αρτέμιδας ως Ροκκαίας? Μήπως οι πρωτοκρητικές γραμμικές γραφές θυμίζουν από τα Αλτάϊα γραφές πχ. Orkhon , εξ ου και Έρκυνα ? (http://twintrade.info/post1956)
Ο ιστορικός Fick πιστεύει ότι η λέξη Ρίθυμνα είναι Χετιτική ενώ ο Guarducci την σχετίζει με Κάρικα , Λυκιακά και Ετρουσκικά τοπωνύμια (Κ.Καλοκύρης,1998,Η αρχαία Ρίθυμνα, σελις 101).H τελευταία άποψη θα μπορούσε να ενισχυθεί από την ανακάλυψη χρυσών ελασμάτων στην περιοχή ,παρόμοια με αυτά που έχουν βρεθεί σε ρωμαϊκούς τάφους της κεντρικής Ιταλίας όπως αυτό της Cecilia Secoundouina στη Ρώμη.
Σε δεύτερη φάση βλέπουμε το σύμβολο της πόλης ,δυο δελφίνια ,να οδηγούν κάποιους κρήτες μάντεις να ιδρύσουν το μαντείο του Απόλλωνα στους Δελφούς.
Nομίσματα της πόλης Ρίθυμνα του 4ου Πχ αιώνα (Καλοκύρης1998,σελ 39)
Τα ίδια σύμβολα που βρίσκουμε σε νομίσματα στη Σικελία του 5 ου ΠΧ αιώνα ,την Καρία κ.α, εικονογραφούνται επί Ιουστινιανού στην Αγ Σοφιά.
Στα Ομηρικά έπη
O Όμηρος αναφέρει το Ρίτυον σαν μια από τις 90 πόλεις που βοήθησαν στην επιχείρηση της Τροίας (Καλοκύρης,1998, Η αρχαία Ρίθυμνα, σελ32). Η θέση του χεριού της Κυρίας της Auxerre (8ος ΠΧ) ,που λέγεται ότι βρέθηκε στην Ελεύθερνα (μοιάζει με τους διδυμαιους κούρους των Δελφών), παραπέμπει σε Ανατολίτικες παραδόσεις απ’ αυτές που προέρχονται λαοί που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Καυκάσου πριν τον 8ο ΠΧ αιώνα .Η σημερινή τεχνολογία έχει πολλά να μάθει από αυτούς
Παρόμοια βρέθηκαν στην Αίγυπτο, την Κύπρο, τα Αλτάϊα Όρη κλπ.
Orkhon valley ,central asia, America.https://www.brooklynmuseum.org/opencollection/objects/118927, Cyprus . Δελφοι ,Οθων α,και Γεωργιος Α βασιλευς σε ιδια θεση δεξιου χεριου στο κέντρο της καρδιάς
Στην πυρά του Πατρόκλου οι δύο κρήτες παρουσιάζονται ως ειδήμονες θρησκευτικών πρακτικών και τους ανατίθεται το άναμμα της πυράς, παρόμοιας με αυτή που ανακαλύφθηκε στην Ελεύθερνα (720 ΠΧ) από τον καθηγητή Σταμπολίδη . Η πυρά μαζί με την ασπίδα που εικονίζεται παρακάτω του 9ου ΠΧ αιώνα, μαρτυρούν την αλήθεια των Ομηρικών επών ,επομένως προϋποθέτουν πιθανή κατοίκηση από την εποχή του Ομήρου στην ευρύτερη περιοχή, όπως και η ονομασία ορθή πέτρα που έχει παραμείνει ίσως να είχε σχέση με προϊστορικές στήλες μενιρ (άλλωστε φυλές όπως αυτές των ΟΚΗ η ΚΝΟ πέρασαν από τις περιοχές που βρίσκουμε μενιρ λίθους ). Ας σημειωθεί ότι υπάρχει φαράγγι που περνά από την αρχαία Ελεύθερνα και καταλήγει στη θάλασσα, όπως και σε πολλά ιερά του Απόλλωνα στην Νότια Κρήτη (Σούγια, Ζάκρος, Λισσός, Πλακιάς κλπ.)
Η μοναδικότητα όμως -και συγχρόνως η ταυτότητα- της Ελεύθερνας είναι στο γεγονός ότι στην Ελεύθερνα γίνεται ορατή η αλήθεια του Ομήρου. Αυτά που περιγράφει ο Όμηρος για την πυρά (την οποία μάλιστα κατασκεύασαν δύο Κρητικοί, ο Ιδομενέας και ο Μηριόνης) πάνω στην οποία ο Αχιλλέας έκαψε το νεκρό σώμα του αγαπημένου φίλου του Πατρόκλου, γίνονται για πρώτη φορά ορατά στην Ελεύθερνα. Αποκαλύφθηκαν με την αρχαιολογική σκαπάνη τα ταφικά εìθιμα της καυìσης καθώς εικονογραφούνται ανάγλυφα οι στιìχοι της Ιλιαìδας που αναφέρονται στην ταφική πυρά του Πατροìκλου (ραψωδιìα Ψ), αποδεικνύοντας την αληìθεια του Ομηìρου.
Το γεγονός της ορατής αλήθειας του Ομήρου στην Ελεύθερνα είναι τόσο συναρπαστικό ώστε με παρασύρει σε μια τολμηρή υπόθεση: Μήπως (λέω μήπως) εκτός από την πραγματικότητα του Ομήρου, σώζεται στην περιοχή και ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ; Μήπως το τοπωνύμιο του γειτονικού χωριού ΧΟΥΜΕΡΙ (μόλις 6 χιλιόμετρα από την Ελεύθερνα σε ευθεία γραμμή) ετυμολογείται από τη λατινική εκδοχή του ονόματος HOMER – ΧΟΥΜΕΡΙ(Καλλεργης Μανωλης 13/3/18 Ρεθεμνιωτικα Νέα)
Τον 6ο ΠΧ αιώνα μαθαίνουμε ότι ο Επιμενίδης έρχεται στην Ελεύθερνα
Τον 3ο ΠΧ αιώνα βλέπουμε το Ρέθεμνος ανάμεσα στους καταλόγους των Θεωροδόκων του Μαντείου των Δελφών, δηλαδή οι ιερείς μάζευαν εισφορές για λογαριασμό του μαντείου. Νομίσματα βεβαιώνουν την ύπαρξη αυτόνομης και ανεξάρτητης πόλης. (Καλοκύρης σελις 126,20)
Σχέσεις Ρεθύμνου με την Μικρά Ασία
Το 223 ΠΧ πολλοί Ρεθύμνιοι γίνονται πολίτες της Μιλήτου ,όπου επίσης υπάρχει μαντείο του Απόλλωνα Διδυμαίου (Καλοκύρης σελις 45).
Τον 2ο ΠΧ αιώνα ο Ρωμαίος Κλαύδιος Aelianus αναφέρει πρακτικές ίασης μέσα στο ιερό της Ροκκαίας Αρτέμιδος (Καλοκύρης σελις 87)στην Ρίθυμνα.
Τον 2ο ΜΧ αιώνα είναι μια από τις πόλεις που διεκδικεί την ανάληψη του Απολλώνιου του Τυαννεα από τη Νίγδη, από το ιερό της Ροκκαίας Αρτέμιδος που το φύλαγαν ιερά σκυλιά. .
(Απολλώνιος ο Τυαννέας )
Εμφανίζεται σαν η πρώτη πόλη στην οποία κλήθηκε να διδάξει ο Απ. Παύλος από την Εβραϊκή συναγωγή (Λινοξυλάκης)
Μέχρι τον 4ο ΜΧ αιώνα λατρευόταν εδώ η Ροκκαία Αρτέμιδα, ενώ από τον 4ο αιώνα εισήχθη ο Χριστιανισμός σαν επίσημη θρησκεία (Καλοκύρης , Λινοξυλάκης ).
Τους Αγλαβίδες ,η Αγκλαμπίδες , δυναστεία (800-909 μ.Χ.) εμίρηδων, ηγεμόνες της Ιφρικίγια , του Χαλιφάτου των Αμπασιδών βρίσκουμε ήδη από τον 9o MX αιώνα εγκατεστημένους στην Κρήτη .Οι άραβες αυτοί λέγεται ότι ξεκίνησαν από τα σημερινά Αραβικά Εμιράτα. Αλλά ας θυμηθούμε ότι ο Ξενοφών στην Κύρου Ανάβαση ,μνημονεύει Ελληνικές φυλές στην Ανατολία. Ο Μ. Αλέξανδρος, στο ταξίδι του προς την Ινδία, είχε συναντήσει εκεί Ελληνικές φυλές που μιλούσαν την Ελληνική γλώσσα. Η αρχαία Ελληνική πόλη Σαρκόα, Scharcoa ,ταυτίζεται με την Σάρτζα(Sharika) ενωμένη με το Ντουμπάι. Εκεί οι άνθρωποι νοιώθουν κατι κοινό μαζί μας, το μοίρασμα δηλαδή του Ελληνικού πνεύματος , είναι μεν ίσως χαζαρικής καταγωγής ,πολίτες UAE αλλά πολλοί απ’ αυτούς ως προς το πνεύμα είναι ΕΛΛΗΝΕΣ.
Οι Αγλαβίδες είχαν κατακτήσει το Κάπρι και τη Σικελία 878 ΜΧ, πριν ανατραπούν από τους Φατιμίδες, με την ναυτική βοήθεια των κρητων στρατιωτών συμπολιτών τους, καθ’ ότι τα πλοία ξεκίνησαν από την Κρήτη. Επομένως απόγονοι των κρητικών αυτών πιθανώς ευρίσκονται στο Κάπρι και στην Σικελία μέχρι σήμερα. Αυτός ήταν ο λόγος που αργότερα, στη νεότερη ιστορία, ο Τσουδερός ζήτησε στους Αγλαμπίδες του Αμαρίου εφ όσον δεν ήταν ούτε κρητικοί ούτε Τούρκοι , να μην υποστηρίξουν τους τούρκους στην κρητική επανάσταση . Οι Αγλαμπίδες του Αμαρίου η Αμπαδιώτες (Αμπασίδες), όμως εκτιμώντας την αποδοχή τους από τον σουλτάνο απέρριψαν την πρότασή του Τσουδερού και δεν συντάχθηκαν μαζί του.
Βυζαντινή κυριαρχία
Είναι γνωστό ότι αφού το 861 ΜΧ κατέλαβε το νησί ο Αρμένικης καταγωγής Φωκάς, τον 12 ΜΧ αιώνα ο Ισαάκ Κομνηνός εγκατέστησε στο νησί τα 12 Αρχοντόπουλα(στρατιωτικά τάγματα) από περιοχές του Πόντου της Τραπεζούντα (κοντά στη μαρτυρική περιοχή του Καυκάσου). Στην περιοχή του Πόντου ζούσε από τον ο αιώνα και η φυλή των Χαζάρων (Οι ελληνικές πηγές τούς αποκαλούσαν και Χαέαρους αλλά και Χοτξίρους, ενώ οι Σλάβοι «Κοζάρους» που μια από τις περιοχές καταγωγής τους ήταν τα ΗΑΕ), ανάμεσα στην Κασπία και Μαύρη θάλασσα, που κατάφεραν να φθάσουν στο αυτοκρατορικό θρόνο όπως η κόρη του Χαγάνου η Ειρήνη των Χαζάρων η Τζιτζέκ και που μέσω επιγαμιών στελέχωσαν τους βασιλικούς θρόνους της Ευρώπης .
Αρχές του 1500 άρχισαν να φθάνουν στο νησί οι πρώτοι Σεφαραδίτες από την Ισπανία που ένας κρητικός επονομαζόμενος Καψάλης, έγινε ραβί της Κωνσταντινοπολίτικης συναγωγής και διαχειρίστηκε την εγκατάστασή τους στην κυρίως στην Θεσσαλονίκη Καστοριά και την Ανατολία .
Αυτές οι οικογένειες ,μαζί με τα απομεινάρια του ντόπιου αρχαίου πληθυσμού , αναμίχθηκαν με τοΑσκεναζίτικο, Γενουάτικο, Βενετσιάνικο, Ισπανικό εβραϊκό αραβικό, χαζάρικο ,παραδουνάβιο στοιχείο και εμείς είμαστε απόγονοι όλης αυτής της ευλογημένης πλούσιας και καλόσειρης γενιάς .
Ενετοκρατία
Επί Ενετοκρατίας καθώς ένας γιατρός Μαυρογόνατος είχε καλές σχέσεις με τους Εβραίους της Βενετίας, το Ρέθεμνος γνώρισε τόσο μεγάλη ανάπτυξη ,που ονομάσθηκε Βενετία της Κρήτης (έρευνα του Θρασύβουλου Παπαστρατή, Οι Εβραίοι του Ρεθύμνου).
Όταν καταλήφθηκε η Κρήτη από τους Οθωμανούς ,όσοι βενετοί δεν ήθελαν να ζήσουν σαν υποτελείς η ανέβηκαν στα ψηλά βουνά Αξός ,Ανώγεια κλπ , η δήλωσαν Οθωμανοί η μέσω των Κυθήρων πήγαν στα Ιόνια την Ιταλία και από κει στην Κεντρική Ευρώπη φθάνοντας μέχρι την αυλή της Μ. Αικατερίνης στην Πετρούπολη, όπου βρίσκομε τον θείο του συμπατριώτη μας Καλλέργη τον 18ο αιώνα, μαζί με τον υπουργό εξωτερικών της Ρωσίας Νεσελροδ από την Τσεχία επίσης θείο του, που τον παντρεύει με την ανιψιά του Μαρί Νέσελροδ Καλλέργη. Εκεί εκπαιδεύονται τα δύο χωριατόπαιδα ανίψια του, για να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και να ξεκινήσουν από το Αιγαίο την ελληνική Επανάσταση ενάντια στους Οθωμανούς.
Έτσι μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοούσε ένας Κοξαριανός ήρωας της Τσιριμωνάκη όταν έλεγε <<είναι πολύ γελασμένος όποιος νομίζει ότι το Ρέθεμνος φθάνει γεωγραφικά μέχρι εκεί που ορίζει ο αυλόγυρός του στην Κρήτη >>.Εκεί σ αυτό το χωριό λένε οι μύθοι (βλ.Rethemnos gr,απόψεις ) ότι κάποιος Φορτσεδάκης με 7μελή οικογένεια ,που χάλασε ένα παλιό θαυματουργό εκκλησάκι δεν είχε αίσιο τέλος. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πανταχού παρόντες και διαχρονικοί αόρατοι φύλακες της πνευματικής κληρονομιάς του τόπου μας ,που επεμβαίνουν θυμίζοντας διορθωτικά τις αξίες που έχουν παραβεί, σ αυτούς που κάνουν διάφορες αυθαιρεσίες. Λίγο αργότερα όλοι ξέρουμε ότι όταν πήγαν να πάρουν οι Γερμανοί τον ιερό σταυρό της μονής Πρεβέλη , όπου υπήρξε ηγούμενος ο Μελχισεδεκ Τσουδερός από την ίδια περιοχή, το γερμανικό ελικόπτερο έμενε ακινητοποιημένο μέχρι που τον κατέβασαν.
Όταν ήλθαν οι Οθωμανοί οι Βενετοί συνθηκολόγησαν έξυπνα μαζί τους μετά περίπου 1 μήνα πολιορκία και έτσι το Ρέθυμνο απέφυγε άσκοπες αιματοχυσίες και απώλειες
Ήδη στα τελευταία χρόνια της Βενετοκρατίας δεν υπήρχαν μόνο ευγενείς στην πόλη, αλλά και πάνω από εκατό οικογένειες πολιτών, που είχαν το δικό τους οικόσημο και τα παιδιά τους σπούδαζαν στο σιναϊτικό μετόχι της Αγίας Αικατερίνης του Χάνδακα και στη συνέχεια στην Πάντοβα. Μετά την επιστροφή τους αποτελούσαν ως δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, γιατροί, δάσκαλοι και αγιογράφοι την πνευματική τάξη του νησιού.Σ’ αυτό το πρόσφορο έδαφος συντελέστηκε η μεγάλη πολιτιστική ανάπτυξη της Κρητικής Αναγέννησης. Από το Ρέθυμνο καταγόταν ο Μαρίνος Τζάνες Μπουνιαλής, ο οποίος στο ποιητικό του έργο Ο Κρητικός Πόλεμος παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για την εποχή εκείνη, και ο Γεώργιος Χορτάτζης, που με τις κωμωδίες του Πανώρια και Κατσούρμπος, όπως και την τραγωδία Ερωφίλη, προετοίμασε το έδαφος για την ανάπτυξη του σύγχρονου θεάτρου στην Ελλάδα.Ο αδερφός του ποιητή, Εμμανουήλ Τζάνες Μπουνιαλής, θεωρείται ως ο κύριος εκπρόσωπος της «Κρητικής Σχολής» Αγιογραφίας. Το 1561 ιδρύθηκε στο Ρέθυμνο η Ακαδημία των Vivi, η πρώτη ακαδημία λογίων, την οποία ακολούθησαν στα τέλη του 16ου αιώνα η Ακαδημία των Stravaganti στον Χάνδακα και η Ακαδημία των Sterlili στα Χανιά. Πολλοί βλέπουν στον Απόκοπο του Ρεθυμνιώτη συγγραφέα Μπεργαδή, που εκδόθηκε το 1519 στη Βενετία, την αρχή της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Μόνο με την κατάκτηση του νησιού από τους Οθωμανούς τέθηκε ένα απότομο τέλος στην άνθηση αυτή. https://diablog.eu/el/taxidevontas/rethymno-chroniko-mias-politeias/
Οι βενετοί αλλάζοντας φρουρά με τους Οθωμανούς στην Κρήτη δεν την ξέχασαν ,1000αδες κρητικόπουλα σπούδασαν σε πανεπιστήμια της Πάδοβα της Βενετίας της Ρώμης της Φλωρεντίας ,η Κρήτη είναι η μόνη περιοχή του Ελλαδικού χώρου που είχε << κρητική αναγέννηση> και όταν αυτή η παρέα μέσω του εμπορίου ξεκινώντας από τις Παραδουνάβιες ηγεμονίες έφτασε μέχρι την Βαυαρία, παρατηρούμε ότι τα Βαυαρικά πανεπιστήμια δέχτηκαν πληθώρα κρητικών φοιτητών και μεταξύ αυτών Ρεθεμνιωτών .Ήταν αυτοί οι δαιμόνιοι έμποροι που αναβίωναν όπου πήγαιναν τον Ελληνικό Κλασικισμό, και αφού σε μια ξέρα καταμεσής σ ένα παραπόταμο του Δούναβη που την έλεγαν ΝΗΣΙ, ,εμπνεύσθηκαν κάποια μέρα κι από μια ουτοπία να δημιουργήσαν πραγματικό ελληνικό κράτος, , χρηματοδότησαν την αγορά του οικοπέδου Ελλάδα από τις μεγάλες δυνάμεις με 1.500.000 φιορίνια. Έτσι διασώθηκε η Ελληνική γλώσσα, γιατί με την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ,οι κάτοικοι κάθε εδαφικού κράτους έπρεπε να μιλούν αποκλειστικά και μόνο την επίσημη γλώσσα. Αν εμείς δεν σχηματίζαμε αυτόνομο αλλά συνεχίζαμε να ανήκουμε στο τουρκικό κράτος ,μοιραία θα είχαμε αλλάξει γλώσσα, όπως συνέβη στους Έλληνες που παρέμειναν στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και γύρω από τη Μαύρη θάλασσα. Τους υποχρέωσαν για να μην τους εκδιώξουν, να ξεχάσουν την Ελληνική τους γλώσσα και να μιλούν μόνο Ρωσικά, Ουκρανικά, Ρουμάνικα, Βουλγάρικα, Τούρκικα κ.α.
Θα χρειαζόμουν σελίδες πολλές να αναφέρω εκατοντάδες ονόματα επιστημόνων και να περιγράψω τα ελληνικά εκπολιτιστικά θαύματα που ξεκίνησαν από μια ουτοπία όπως το Σοχούμι ,το Βατούμ, το Ταιγάνιο (Μαριούπολη), το Ιάσιο, την Τιφλίδα, την Κωστάντζα , Μπραίλα, Βελιγράδι, Βουκουρέστι ,Φιλιππούπολη ,Τίρανα με συμμετοχή και συντοπιτών μας. Αρκεί να διαβάσει κάποιος τον λόγο του Χρύσανθου μητροπολίτη Τραπεζούντας, όταν αναγορεύτηκε Ακαδημαϊκός στην Αθήνα(1939) για να ριγήσει, από το πάθος και τη λατρεία τους προς το Ελληνικό Μεγαλείο και να κατανοήσει τον λόγο που Ορθοδοξία και Ελληνισμός δεν μπορούν παρά να αποτελούν διαχρονικά αδιαίρετες έννοιες .Και εδώ, δεν μπορώ να μην αναφέρω την αρμονική συνεργασία Καθολικής και Ορθόδοξης και Εβραϊκής εκκλησίας, γιατί οι Βαυαροί ήταν καθολικοί αλλά οι Έλληνες Ορθόδοξοι ,οι άνθρωποι αυτοί κατάφεραν ώστε όλα τα θρησκεύματα συνεργάσθηκαν επιτυχώς μεταξύ τους, και έτσι εμείς ευτυχώς δεν στερηθήκαμε την πίστη μας , και τον συντοπίτη μας κατά πολλές πηγές λόγιο Βαρδαλάχο (συναγωνιστή μαζί με τον Πάνο Κορωναίο),και δεξί χέρι του Καποδίστρια 19ος αιώνας
Το 1830 βλέπουμε τον Λεοπόλδο του Βελγίου να αντιγυρίζει την βασιλεία της Ελλάδος επειδή η Αγγλία δεν ήθελε να του παραχωρήσει την Κρήτη σαν μέρος του Ελληνικού κράτους, που 2 χρόνια αργότερα την αναλαμβάνει ο επίσης Γερμανός Οθωνας. Ο Οθωνας ξεκίνησε από μια ουτοπία ,βρήκε μια πόλη με αίγλη και προσπάθησε να αναβιώσει τον κλασικισμό μέσα από την αρχιτεκτονική και το πνεύμα. Παρόμοια κίνηση είχε γίνει από τον πατέρα του στο Μόναχο, που έχει δώσει επίσημη δεύτερη ονομασία στο Μόναχο σαν <<Αθήνα του ποταμού Ίζαρ>>. .Πρωθυπουργό του ορίζει τον συντοπίτη μας Καλλέργη και χαρίζει την τεράστια κληρονομιά απ’ τον πατέρα του Λουδοβίκο ,στους πρωτεργάτες υπέρ της κρητικής Επανάστασης του 1866 ,που ήταν από την περιοχή μας επίσης .Αλλά δεν σταμάτησε εκεί, αλληλογραφούσε από την Βαμβέργη κρυφά από τον βασιλιά που τον είχε διαδεχθεί ,με τους κρήτες επαναστάτες, ώστε να γίνει η ανατροπή των Οθωμανών με τις λιγότερες δυνατές απώλειες στο ντόπιο στοιχείο. Ο επόμενος βασιλιάς του οποίου ο γιος έγινε Α Αρμοστής Κρήτης και φιλοξενήθηκε σε Ρεθεμνιώτικο σπίτι πριν αναλάβει, είχε Ρωσίδα μητέρα την Μεγάλη Δούκισσα Όλγα Κονσταντίνοβα τη μεγαλύτερη κόρη του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου της Ρωσίας. Θυμόσαστε ότι ο Καλλέργης μας είχε πάει στον Εβραίο θείο του Νεσελροδ στην Αγία Πετρούπολη που τον πάντρεψε με την ανιψιά του Μαρί, που έμενε αργότερα στην συνοικία των Αντζού στο Παρίσι μητέρα της Μαρί που γέννησε τον πατέρα του οραματιστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης Richard Nikolaou’s Coudenhove Kalergi.
Τον επόμενο αιώνα κάποιοι παγκόσμιοι παράγοντες μάλλον εκ Ρεθέμνους ορμώμενοι ,σκέφθηκαν και προστάτευσαν όλους τους Εβραίους Ρεθεμνιώτες ,στέλνοντας ένα γράμμα στο Γ Ράιχ, όταν γινόταν οι διώξεις, ότι εδώ δεν υπήρχαν δήθεν Εβραίοι και έτσι γλύτωσαν τις συλλήψεις και τον πνιγμό στο πλοίο Ταναίς. Αργότερα έκαναν πρωθυπουργό τον Τσουδερό και του επέβαλαν να αποκαταστήσει όλες τις ζημιές που έπληξαν τους Εβραίους της Αθήνας κατά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο. Είναι τροφή για νέα έρευνα να βρούμε ποια ήταν η σχέση του βασιλικού οίκου των Βίτελσμπαχ με το Ρέθυμνο( Βιτων ήταν Έλληνας που η Ήρα στους Δελφούς, τον έκανε αθάνατο ), γιατί προς τι αυτή η εμμονή και το νοιάσιμο για την πόλη μας? Πως και γιατί η Πρωτεύουσα τους Βαμβέργη και το Ρεθεμνάκι μας προσονομάζονται Βενετίες? Γιατί από το Πανεπιστήμιο της Βαμβεργης ήλθαν από τους πρώτους αναμορφωτές του Ελληνικού Έθνους όπως ο Ίγκνατς Ρούντχαρτ ?Γιατί το ίδιο πανεπιστήμιο σήμερα έχει συνεργασίες με τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, σε κοινή πλατφόρμα και θεωρείται από τα κορυφαία της Ευρώπης ? Ξέρετε ότι η Βαμβέργη είναι μια δεύτερη Καππαδοκία, κούφια και γεμάτη κατακόμβες? Γιατί έκαναν το πρώτο πανευρωπαϊκό συνέδριο αρχές του 20ου αιώνα στο Ρεθεμνοβενετσιάνικο παλάτι του Βεντραμίν στη Βενετία ?όλα αυτά τα ερωτήματα σχετίζονται και με την πόλη μας γιατί αν τα σχετίσουμε έτσι αυτόματα ανήκουμε σε μεγαλύτερους κύκλους εμβέλειας που μπορούν να φανούν άκρως ευεργετικοί στις παρούσες συγκυρίες
αριστερά Δύο δίδυμα αδέλφια Ο Βίτων (όπως λέμε Βιτελσμπαχ,αρα ο Μαξιμιλιανός αναγνώριζε την ελληνική του ρίζα) και ο Κλέοβις από το Άργος, μετέφεραν την μητέρα τους, την ιέρεια Κυδίππη, στο Ιερό της Ήρας . Η θεά τους χάρισε την αθανασία. Δεξιά οικόσημο που μοιάζει με καλλεργων στο μουσείο του Μονάχου και σημαία Ελληνικού κράτους
Από τα χρόνια του Λουδοβίκου Βίτελσμπαχ πατέρα του Όθωνα, στην κεντρική πλατεία, Προπύλαια του Μονάχου δύο και στην Γλυπτοθήκη άλλες δυο , κυματίζουν 4 Ελληνικές σημαίες που δεν έχουν υποστυλωθεί ΠΟΤΕ, μαζί με την Βαυαρική και την Ιταλική σημαία.
Τελειώνοντας με τους Βίτελσμπαχ δεν μπορώ να μην πω ότι ήταν ανεπανάληπτοι, όταν ο Γερμανικός λαός δυσανασχέτησε λόγω του ότι ο Λουδοβίκος φορολογούσε τους Γερμανούς και έφτιαχνε την Αθήνα, παραιτήθηκε υπερ. του γιου του Μαξιμιλιανού. Όταν οι μεγάλες δυνάμεις πίεσαν τον Οθωνα να δημιουργήσει πολιτικές αναταραχές, παρεχώρησε σύνταγμα στο κράτος και σκηνοθετώντας την έξωσή του, μετά από μια λαμπρή εσωτερική πολιτική, καθ’ ότι ήταν υπερ της Ειρήνης και της συνεργασίας με τα άλλα έθνη, τα παράτησε αφήνοντας στην Αγγλία στα κρύα του λουτρού να ψάχνει για άλλον να κάνει πράξη τα ανίερα σχέδια των Μεγάλων Δυνάμεων, κι κλήρος έπεσε στον Γεώργιο της Δανίας 1864 (http://theatrecomments.weebly.com/pirhoomicronsigmaomegapiiotakappaomicrontauetatauepsilonsigmaf-write/previous/63) .Οι Έλληνες αυτοί δεν έσκυβαν το κεφάλι κι ούτε υπέκυπταν σε εκβιασμούς ,σε βάρος της τιμής της πατρίδας τους .Μακάρι να τους μιμούταν και οι σημερινοί κυβερνήτες και ιθύνοντες , ώστε να μην ευοδωθούν ποτέ στο μέλλον , σχέδια με σκοπό την υποβάθμιση και την προσβολή της ανθρωπότητας . Όταν έγινε η αποχώρηση του Οθωνα ,όλοι νόμιζαν ότι ο πατέρας του Λουδοβίκος δεν θα έβαζε στη Βαλχάλα Ελληνικά αγάλματα, αλλά διαψευσθήκαν γιατί ο Λουδοβίκος δεν άφησε τις μικροπρέπειες της Αγγλικής πολιτικής, που ανάγκασε τον γιο του να παραιτηθεί, να επηρεάσουν το όραμά του για το Ελληνικό μεγαλείο. Αυτά για να γίνει κατανοητό, αν οι Βίτελσμπαχ ήταν Γερμανοί η οι Έλληνοβυζαντινής καταγωγής έμποροι από τον Καύκασο και τη Μαύρη Θάλασσα που διακινώντας το παγκόσμιο εμπόριο μέσα από τον Δούναβη μεγαλούργησαν στην Κ Ευρώπη και επεκτάθηκαν στις Νέες χώρες . Ακόμη δεν έχει διευκρινισθεί ποιοι ήταν στα τρία τέταρτα των Ελλήνων που ήταν έξω απ’ τα σύνορα του Νεοσύστατου Ελληνικού κράτους. Οι μόνο ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΨΑΛΜΩΔΙΕΣ στην κηδεία του, οι ΜΟΝΟ Ελληνικές επιγραφές πάνω στο φέρετρο του, όμως το δηλώνουν απερίσπαστα. Όθωνας βασιλιάς όχι του εδαφικού κράτους Ελλάδας που είχε μόνο το ένα ΄τέταρτο του πληθυσμού , αλλά των Ελλήνων που αντιπροσώπευε και τα άλλα τρία τέταρτα που ήταν επιχειρηματίες-έμποροι και διάδοχοι κρατών στα πέρατα του κόσμου ,εκτός των ορίων του τότε εδαφικού Ελληνικού κράτους.
Μόναχο κεντρική πλατεία :Σημαίες (Ελληνική ,Ιταλική Βαυαρική) πλάι στη Γλυπτοθήκη και στα Προπύλαια
20ος αιώνας
Από την ίδια παρέα ήταν και ο Richard Nikolaus Coudenhove-Kalergi (Ριχάρδος Κουντενχοβε Καλεργκι) ,ΚΑΙ με Ρεθεμνιώτικη καταγωγή, ο οποίος πρώτος εμπνεύστηκε την σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εξέδωσε το βιβλίο Πανευρώπη το 1925 στην Βιέννη. Βρήκε απέναντι του το πελατειακό σύστημα που τον κατηγόρησε λόγω του πολυπολιτισμικού του πνεύματος, καθώς οι ήρωες του Ριχάρδου είναι εκτός από τα λεγόμενα οικογενειοκρατικά τζάκια, αν και ο ίδιος κατάγεται από ευγενή και Ελληνική κοσμοπολίτικη οικογένεια. Ο Ριχάρδος εισήγαγε τη νέα οικονομία που δεν βασίζεται μόνο στην ύλη, αλλά και σε πνευματικές αξίες σχέσεων ,στο μοίρασμα ,στην ενσυναίσθηση μιας ενιαίας ανθρωπότητας, στην συνεργατικότητα, και στο σεβασμό της αξίας όλων ανεξαρτήτως των ανθρώπων. Το πρώτο πείραμα της Ευρωπαϊκής ένωσης το έκανε με τη μορφή συμμαχίας ,που αλλού? στο χώρο επιρροής των Ελλήνων στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες, με την υποστήριξη του Γαλλικού κράτους, που μεσουρανούσε τότε στη Μασσαλία η Ελληνική οικογένεια Ροδοκανάκη .Ας ληφθεί υπ οψιν όπως γράφει ο Πανεπιστημιακός καθηγητής Αλέξης Πολίτης ,ότι στα πρώιμα χρόνια του κράτους, μόνο το ένα τέταρτο του Ελληνισμού ζούσε στα όρια του εδαφικού ελληνικού κράτους.
Από αυτή την ίδια παρέα Ελλήνων Ρωμιών λέγεται ότι κατάγονται και ιδρυτές των μεγαλύτερων ξενοδοχειακών ομίλων του κόσμου ,λόμπι που φημολογείται να ελέγχει το κόμμα των χριστιανοδημοκρατών που επί χρόνια κυβερνά την Γερμανία. Είναι ίσως οι ίδιοι που έφεραν την δεκαετία του 1960 τους πρώτους Γερμανούς τουρίστες στην Κρήτη και με τη βοήθειά τους ίδρυσαν το ΚRETA TRAVEL στο Ηράκλειο οι αφοί Ρασιδακη από γιαγιά Χατζηδάκη της Μύρθιου Αγ Βασιλείου
Richard Nikolaus Coudenhove-Kalergi και Π. Πρεβελάκης https://diablog.eu/el/taxidevontas/rethymno-chroniko-mias-politeias/
Η Αγγέλα Καστρινάκη αναφέρει για ειρηνική συνύπαρξη κρητικού και Τούρκικου λαού στην πόλη του Πρεβελάκη, μια που πριν τον 18ο αιώνα δεν υπήρχαν κράτη με εδαφικά όρια. Έτσι άνθρωποι διαφόρων εθνοτήτων ζούσαν ειρηνικά και αρμονικά στις ίδιες γειτονιές, αλλά συνεχίζοντας αναφέρει, πως αργότερα η αλλοτινή φιλία των εθνοτήτων μετατρέπεται σε αγεφύρωτη έχθρα. Κατά την αποχώρηση των Τουρκοκρητών, όταν άρχισαν να διαλύουν τα σπίτια τους, παραλίγο να προκληθεί αναταραχή λέει ο κοσμοπολίτης Πρεβελάκης , που περιγράφει τις συγκυρίες υιοθετώντας διαπολιτισμικό πλατωνικό πνεύμα και ΟΛΙΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ.
Π. Πρεβελάκης
«Βγήκαν με σκισμένα ρούχα, τα χέρια τους στάλαζαν τα αίματα, οι χανούμισσες είχαν πετάξει πέρα τους φερετζέδες. Πέρασαν αραδίς, μέσα σε διπλό κορδόνι στρατιώτες, σαν κλέφτες που τους έπιασες να κλέβουν ξένο βιος, λοξοτηρώντας με κόκκινα μάτια και με το στόμα σφιγμένο μανιστικά. Μπήκαν στις βάρκες, η εξουσία του πόρτου φόρτωνε τα πράματά τους με τάξη και τους τάστελνε στα βαπόρια, νύχτωσε και ξημέρωσε και κρατούσε ακόμα τούτη η δουλειά. Στο σταύρωμα της άλλης μέρας, ακούσαμε τα βαπόρια που σφύριξαν τρεις φορές, τους χαλκάδες από τις άγκυρες που κάμανε ναχολογήσει ο γιαλός… Κ’ ύστερα μια φωνή από χιλιάδες στόματα, από άντρες, από παιδιά και γυναίκες, ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΟΡΓΙΣΤΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ΣΟΥ, αγριεμένη, παρακαλεστική, γεμάτη καημό και φοβέρα, που την έπαιρνε ο αγέρας και μας την έφερνε λουρίδια-λουρίδια… Μισέψανε το λοιπόν οι Τούρκοι»( Π.Πρεβελάκης,1936,Χρονικο )
Σ αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι αρκετούς Τουρκοκρητικούς τους έκρυψαν κι έμειναν στο νησί και πολλοί απ’ αυτούς τους εκδιωχθέντες , ήταν κρητικοί που είχαν τυπικά μόνο αποδεχτεί την Τούρκικη εθνότητα για να μην χάσουν το βίος τους ,η για να διατηρούν εμπορικές ιδιότητες. Όταν τους πήγαν στην Bursa και αλλού, δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν καθώς δεν είχαν μάθει ποτέ την Τουρκική γλώσσα. Είναι πολύ συγκινητικό, ότι πεθαίνοντας οι άνθρωποι αυτοί , ξεψυχούσαν μιλώντας σε κρητική διάλεκτο, γιατί αυτή ήταν η γλώσσα της ψυχής τους. Οι συγγενείς τους ,ένοιωθαν αισθήματα αμηχανίας, καθώς μη γνωρίζοντας την κρητική διάλεκτο, δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τι τους παράγγελναν τ αγαπημένα τους πρόσωπα, στις τελευταίες στιγμές της ζωής τους .
Αργότερα το 1924 οι πρόσφυγες Μικρασιάτες χάρισαν νέα ευεργετική πνοή στην πόλη και αναμίχθηκαν αρμονικά με το υπάρχον πληθυσμιακό στοιχείο. Θα ήταν παράληψη να μην αναφέρουμε τον γλωσσολόγο και αρχαιολόγο Χατζιδάκι , Μαμαγκάκη, τον Μάνο Χατζηδάκη που δίπλα του μαθήτευσε ο διάσημος Νικολά Πιοβάνι (1997 :La vita è bella )
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ- ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Καταγόμαστε λοιπόν από ένα πλούσιο διαπολιτισμικό μίγμα εθνοτήτων και πολιτισμών , ζούμε σε ένα τόπο με παράδοση και ΑΙΓΛΗ ,με συνεχή κατοίκηση , με πληθυσμιακές μετακινήσεις προς και από όλες τις θάλασσες του πλανήτη. Και τι σημασία έχει αυτό ? Είναι απλό, όταν συζητούσαν για τον ορισμό της πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους, υπερίσχυσε η Αθήνα της Ερμούπολη της Σύρου, που είχε εξελιχθεί σε σπουδαίο εμπορικό κέντρο της εποχής ,επειδή είχε Αίγλη η Αθήνα. Είναι σημαντικό λοιπόν που το Ρέθεμνος έχει Αίγλη, γιατί μας παρέχει τεράστιες δυνατότητες εξέλιξης .
Με αυτό εννοώ ότι εμείς σαν πόλη Ρέθεμνος έχουμε όλα τα τυπικά και άτυπα χαρακτηριστικά για να παίξουμε σημαίνοντα ρόλο στην εξέλιξη τoυ ανθρώπινου είδους , στην νέα κατάσταση που μέλλει να ολοκληρωθεί μετά την σύντομη μεταβατική κατάσταση που διερχόμαστε στις μέρες μας.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι όλες αυτές οι 10δες φυλές που ανέφερα και 100δες που δεν ανέφερα ,δεν αναμίχθηκαν μεταξύ τους στην εξέλιξη της Ρεθεμνιώτικης ιστορίας, γιατί δίκαια θα χαρακτηρισθεί ως ανόητος. Οι άνθρωποι κινούταν χιλιάδες χρόνια ελεύθερα καθ’ ότι εμπορευόταν , συναλλασσόταν σπούδαζαν σε εκτός Κρήτης πανεπιστήμια ,παντρεύονταν από άλλες πόλεις, φέρνοντας νέο αίμα στην πόλη. Οι βυζαντινοί που έμειναν μετά τον Νικηφόρο Φωκά έκαναν παιδιά με τις ντόπιες (κρητικές, Ισπανίδες , αράβισες κλπ) κι αυτά ήταν Βυζαντινοκρητικοπαίδια. Με μαγιά αυτά ,έκαναν παιδιά οι Γενουάτες οι ¨Άραβες οι Βενετοί οι Σεφαραδίτες και οι Οθωμανοί αργότερα, καθ΄ ότι κάθε στρατός δεν κουβαλούσε και τις γυναίκες του μαζί, αλλά ζευγάρωνε με τον ντόπιο πληθυσμό, δίνοντας την εθνοτική του ταυτότητα στα νεογέννητα, η οποία φυσικά δεν ήταν ποτέ δυνατόν να καταργήσει όλες τις προηγούμενες διακλαδώσεις στο DNA τους, που όπως λέγεται κρατάνε πολλές γενιές.
Μέσα στα δισεκατομμύρια σπερματοζωάρια και 10δες ωάρια που παράγει το ανθρώπινο σώμα σε κάθε γονιμοποίηση, δεν υπάρχει επιλεκτικότητα , αλλά δυνητικά ποσοστά πιθανοτήτων, σχετικά με χαρακτηριστικά φυλής, χωρίς να μπορούμε να αποκλείσουμε μετά βεβαιότητας την εκδήλωση κάποιων χαρακτηριστικών της σειράς του DNA κάποιου από τους προγόνους των γονιών. Έτσι βλέπουμε πολλές φορές αδέλφια να μην έχουν ομοιότητα, η από μελαχρινούς γονιούς να γεννούνται ξανθά παιδιά που έχουν μοιάσει σε κάποια προ γιαγιά .Δεν σημαίνει ότι αυτά τα παιδιά ανήκουν σε υποδεέστερες κατηγορίες.
Αυτό το κείμενο αποτελεί προετοιμασία για το δεύτερο μέρος που αφορά όχι το τι είμαστε σήμερα, αλλά το που είμαστε ικανοί να φθάσουμε .Το που μπορούμε να φθάσουμε δεν έχει σχέση με οικογενειοκρατικα κριτήρια , έχει σχέση με την προσωπική αξία του καθενός μας χωριστά, γιατί κανείς δεν έχει την δυνατότητα να πάει τόσο πίσω στα κλωνάρια του DNA του και να αποκλείσει με βεβαιότητα κάποιες πιθανές καταγωγές που δεν του αρέσουν η να οριστικοποιήσει άλλες που του αρέσουν . Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούμε να ανήκουμε κάπου αλλού εκτός σε μια υπερήφανη διαπολιτισμική κοινωνία.
Ο λόγος που πλανάται η ψευδαίσθηση ότι μερικές οικογένειες είναι καλύτερες η χειρότερες από άλλες ,ανήκει αποκλειστικά στον χώρο της φαντασίας και οφείλεται σε μια μη υγιή κατήχηση (με εργαλεία την ανασφάλεια και τον φόβο) στην οποία κατά καιρούς έχουμε υποβληθεί ,εσκεμμένα από κάποιες κοινωνικές ομάδες. Να χρησιμοποιηθούμε δηλαδή σαν υποκείμενα εκμετάλλευσης ώστε να εξυπηρετήσουμε ιδιοτελή υλικά συμφέροντα, που στερούνται εντιμότητας νομιμότητας και αυτογνωσίας.
Σήμερα το ιντερνέτ ,και οι δημόσιες βιβλιοθήκες, μας παρέχουν ανεμπόδιστη πρόσβαση στη γνώση. Έτσι η τελική επιλογή είναι στο χέρι μας , αν θα παίζουμε δηλαδή προκατασκευασμένους ρόλους, παγιδευμένοι στην άγνοια όπως οι άνθρωποι που στερούνταν γνώσης στο παρελθόν, η αν είμαστε ικανοί να αναστρέψουμε στην πράξη την πορεία, αναθεωρώντας παλιές πεποιθήσεις, προσβλέποντας σε συλλογικά οφέλη …
Και αφού σαν Έλληνες ξέρουμε την πρακτική, ξεκινώντας πάλι από μια ουτοπία γιατί να μην ανασυστήσουμε και να ξαναφτιάξουμε την χαμένη πολιτεία του Πρεβελάκη Πως? Πως κάνανε την πόλη πανtέρμη? τη στέρησαν από την πολιτισμική της διάσταση και την δίχασαν, ε όλοι εμείς ,οι σημερινοί Ρεθεμνιώτες, θα βρούμε και θα ξανασυναρμολογήσουμε όλα τα χαμένα κομμάτια του παζλ, από παντέρμο Ρέθεμνος θα γίνουμε <<το κοσμοπολίτικο Ρεθεμνος της φιλίας και της συνεργασίας του κόσμου, το στολίδι της Μεσογείου ,κέντρο αξιών και ευημερίας ,θα σηματοδοτήσουμε παράδειγμα για παγκόσμια μίμηση>>. Γιατί το Ρέθυμνο δεν οφείλει την αίγλη του στις πέτρες αλλά στους ανθρώπους του που το αγάπησαν , όλους αυτούς που πέρασαν κι όλους εμάς που ζούμε τώρα εδώ .Είναι ένα πολύχρωμο μωσαϊκό φτιαγμένο από όλες τις πολυπολιτισμικές ανθρώπινες κοινωνικές ομάδες που φιλοξένησε πάνω στο χώμα του, γιατί κάθε μια άφησε με αγάπη και σεβασμό ένα κομμάτι από την κουλτούρα της ,που οι εκάστοτε κάτοικοι και το σεβάστηκαν και το αφομοίωσαν και το ενσωμάτωσαν στην κουλτούρα της πόλης. Αυτή η πολυπλοκότητα, η πολυμορφία όλων των κουλτουρών μαζί, η σχέση όλων των ανθρώπων αυτών με τον καμβά της αγαπημένης τοποθεσίας Ρέθεμνος, ζωγραφίσθηκε πάνω του, κι εμείς συνεχίζουμε να ζωγραφίζουμε την δική μας σχέση με την πόλη μας. Άραγε θα αποτυπώσουμε κι εμείς κάτι όμορφο? Ίσως να δημιουργούσαμε μια γιορτή για να τιμάμε την πολυπολιτισμική μας ταυτότητα κάθε χρόνο, να ξαναθυμηθούμε ότι οι κάτοικοι αυτής της πόλης, ανεξαρτήτως εθνότητας ζούσαν μονιασμένοι ,αποδεχόμενοι και τιμώντας τη διαφορετικότητά τους. Σε κρίσιμες συγκυρίες κι οι μεγαλύτεροι εχθροί να ήταν ,όταν αφορούσε το συμφέρον της πόλης καθόταν όλοι μαζί γύρω από ένα τραπέζι και συζητούσαν, διατηρώντας ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ με μακρινούς συγγενείς της Ελληνικής διασποράς στα πέρατα του κόσμου, που πάντα τους συνέδραμαν όταν και όσο περνούσε απ’ το χέρι τους. Έτσι δεν θα ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε και πως εξελισσόμενοι φθάσαμε ως εδώ .Να μεγαλώνουμε τους κύκλους φίλιας συνεργειών και συνεργασιών αλληλοεπίδρασης στους οποίους εντασσόμαστε και πάνω σ αυτό τον διευρυμένο ορίζοντα ύπαρξης προς κάθε κατεύθυνση ,να φτιάχνουμε το όραμα μας για το πόσο καλύτερα μπορούμε να εξελιχθούμε ,πόσο ψηλά μπορούμε να φθάσουμε. Γιατί δεν έσωσαν την πόλη τα χρήματα, ΑΛΛΑ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ. Η ποιότητα των σχέσεων λοιπόν που δημιουργούμε μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, γιατί κι εμείς εκεί μέσα ανήκουμε, η εξωστρέφειά η εντιμότητα η αλληλοαποδοχή και η υγιής αλληλοπεριχώριση μας σ αυτό, αποτυπώνει το πολιτισμικό μας βαρόμετρο σαν πόλη.
