Ο λόγος για το Στρασβούργο... Το οποίο την εβδομάδα που μας πέρασε μπήκε ξαφνικά στο κάδρο των εξελίξεων. Οι περιγραφές από τα ΜΜΕ, δραματικές… Οι σειρήνες και ο ήχος των ελικοπτέρων, έδωσαν τη θέση τους στη σιωπή. Λίγο προτού ξημερώσει, δεκάδες παράθυρα είχαν ακόμη φως.
Κανείς δεν μπόρεσε να κοιμηθεί πραγματικά την περασμένη Τρίτη το βράδυ στο Στρασβούργο, μία πόλη σε κατάσταση σοκ, μετά την επίθεση στη χριστουγεννιάτικη αγορά – παρόλο που αρκετοί πολίτες ήταν βέβαιοι, ότι θα ερχόταν και η δική τους ώρα να ζήσουν τον εφιάλτη.
Οι γαλλικές αρχές δεν μπορούν – σε αυτό τουλάχιστον το στάδιο της έρευνας – να επιβεβαιώσουν εάν το κίνητρο του δράστη ήταν τρομοκρατικό. Ο 29χρονος δράστης, Σερίφ Σεκάτ, ο οποίος άνοιξε πυρ στην καρδιά του Στρασβούργου, με αποτέλεσμα τρεις άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, ένας να είναι κλινικά νεκρός και 14 να τραυματιστούν – εννέα εκ των οποίων σε σοβαρή κατάσταση – παραμένει ασύλληπτος, τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτό το κομμάτι.
Αυτό που δημιουργεί πολλά ερωτήματα είναι γιατί, ενώ επρόκειτο για έναν εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου, γνωστό στις αρχές, κυκλοφορούσε ελεύθερος; Και δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται παρόμοιο ερώτημα σε ανάλογες περιπτώσεις.
Σύμφωνα με τον Γάλλο υφυπουργό Εσωτερικών, αρμόδιο για την εσωτερική ασφάλεια Λοράν Νινιέζ, ο δράστης ήταν υπό παρακολούθηση μετά την αποφυλάκισή του το 2015, οπότε και απέκτησε φάκελο «S». Για τη γαλλική αστυνομία, οποιοσδήποτε με φάκελο «S» συνιστά δυνάμει απειλή για την κοινωνία. Στη Γαλλία σήμερα υπάρχουν συνολικά 20.000 φάκελοι «S». Από αυτούς, 12.000 άνθρωποι βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση.
Η επίθεση σημειώθηκε στις 19.50 τοπική ώρα (20.50 ώρα Ελλάδας) στην καρδιά της πόλης. Χρειάστηκαν λίγα λεπτά ώσπου ο κόσμος να συνειδητοποιήσει ότι δεν ήταν τα παραδοσιακά βαρελότα για τον χρόνο που φεύγει, αλλά αληθινά πυρά, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Liberation».
«Πυροβολισμοί, επίθεση, επίθεση» ακουγόταν από παντού, καθώς επίσης οι συνεχείς προτροπές αστυνομικών και στρατιωτών: «Γυρίστε στα σπίτια σας». Δέκα λεπτά αργότερα τα κινητά άρχισαν να χτυπούν και δεν σταμάτησαν «να δουλεύουν» σχεδόν όλη τη νύχτα.
Ανήσυχοι συγγενείς και φίλοι καλούσαν να δουν, πώς είναι οι δικοί τους - μόνιμοι πολίτες ή τουρίστες. Κάποιοι τραβούσαν φωτογραφίες, άλλοι βίντεο. Και σχεδόν σε κάθε παύση, ο ίδιος αναστεναγμός: «θα γινόταν και αυτό μια μέρα».
Με το πρώτο φως της ημέρας, 420 αστυνομικοί από διάφορες μονάδες και 200 χωροφύλακες επιχειρούσαν για τον εντοπισμό του δράστη. Ο Νινιέζ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμη και να έχει διαφύγει στη Γερμανία, προσθέτοντας ωστόσο ότι ο αποκλεισμός των συνόρων έχει διασφαλιστεί όπως και ο αποκλεισμός περιμετρικά της πόλης του Στρασβούργου. Αλλά αυτά είναι αστυνομικά σενάρια που προφανώς δεν μας αφορούν…
Κάθε χρόνο λοιπόν, έχουμε να ζήσουμε κάτι από τα ίδια… Οι μεγαλύτεροι θα θυμούνται ανάλογες εκδηλώσεις με θύματα αθώους ανθρώπους. Αλλά, το πιο σημαντικό, είναι ότι οι άνθρωποι νιώθουν ανασφαλείς. Και η Ευρώπη, ενώ προσπαθεί να περάσει προς τα έξω την εικόνα μιας ασφαλούς και οχυρωμένης περιοχής, όλο και κάτι θα συμβεί, ώστε να αποδειχθεί στην πράξη το εντελώς αντίθετο.
Καμιά ασφάλεια δεν είναι σε θέση να παρέχει στους πολίτες της. Και ανεξάρτητα από τι θα συμβεί κι αν την ώρα που διαβάζετε αυτό το κομμάτι, ο ύποπτος έχει ήδη συλληφθεί, η ουσία παραμένει: Ουδείς στις μέρες μας αισθάνεται ασφαλής! Πάντα θα υπάρχει ένας τρελός, εντός ή εκτός εισαγωγικών, να δημιουργεί αναστάτωση και να αφαιρεί τη ζωή αθώων θυμάτων… Δυστυχώς…
