Η περίπτωση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας κ. Πολάκη μας βάζει σε σκέψεις. Όχι πάντως από τη σκοπιά που το βλέπουν τα ΜΜΕ που στηρίζουν με νύχια και δόντια την αξιωματική αντιπολίτευση. Διότι εκείνα ενισχύουν της προπαγάνδα της, προσδοκώντας αναγνωσιμότητα αλλά και οφέλη στον καιρό που ίσως εκείνη τα καταφέρει και γίνει κυβέρνηση.
Ας δούμε λοιπόν το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση. Ναι, όντως, όταν σε καιρούς σκληρής λιτότητας και συνεχώς μνημονίων έρχεται μια τράπεζα, η Attika Bank και δίνει καταναλωτικό δάνειο 100.000 ευρώ, αυτό φτάνει τα όρια του σκανδάλου. Αλλά διερωτόμαστε: Μήπως του το χαρίζει; Όχι βέβαια, προσδοκά στην επιστροφή του κεφαλαίου προσαυξημένο με τους τόκους που του αναλογούν.
Ως εδώ τα πράγματα, ίσως δεν είναι και τόσο τραγικά . Θα ευχόμασταν μάλιστα, οι κάνουλες των τραπεζών να άνοιγαν και για άλλους ανθρώπους. Αλλά δυστυχώς τέτοιες «λεπτομέρειες» δεν απασχολούν τα πολιτικά κόμματα. Αυτά επενδύουν στην προπαγάνδα, η οποία στηρίζεται σε μια μέθοδο που πολλοί γύρω μας, στην κοινωνία, γνωρίζουν καλά.
Τα έκαναν και οι ίδιοι στο παρελθόν. Οι δικοί τους, πήγαιναν κατευθείαν στον διευθυντή της τράπεζας και χωρίς πολλές διατυπώσεις έπαιρναν το δάνειο. Κι αυτό, επειδή ο βουλευτής ή ο πολιτευτής, είχαν δώσει τα διαπιστευτήρια του ψηφοφόρου τους, στους ανθρώπους της τράπεζας, τα οποία λειτουργούσαν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Επίσης υπάρχει και κάτι άλλο που ζήσαμε όλοι μας, σε άλλους καιρούς από τους σημερινούς. Οι τράπεζες, σχεδόν σε παρακαλούσαν να πας να πάρεις ένα δάνειο που είχε… προεγκριθεί, χωρίς ωστόσο ποτέ να το έχεις ζητήσει! Μ’ αυτόν τον τρόπο, πολλοί μικρομεσαίοι οδηγήθηκαν βίαια στη φτωχοποίηση, μη μπορώντας να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, απέναντι στις δόσεις του δανείου τους.
Όσο κι αν προσπαθούν συχνά να μας πείσουν για δήθεν επαγγελματίες κακοπληρωτές, ουδείς είναι σε θέση να μας πει με ειλικρίνεια και με επαρκή στοιχεία, ότι αυτοί αυξήθηκαν εντυπωσιακά στους καιρούς της κρίσης.
Στην πραγματικότητα, αυξήθηκαν εκείνοι που βρέθηκαν στην ανεργία και δεν μπορούσαν πια να υπηρετήσουν τη δανειακή τους σύμβαση. Αυτά ως προς τα δάνεια, επειδή σ’ αυτόν τον τόπο δεν έχουμε όλοι μνήμη ψαριού…
Σε ότι αφορά την περίπτωση Πολάκη, καλό θα ήταν να μη γίνονταν τιμητές εκείνοι που άλλαξαν είτε τα ονόματα τους και τα ΑΦΜ τους, είτε ψήφισαν νόμους οι οποίοι τους απαλλάσσουν από την υποχρέωση τους ως δανειολήπτες να καταβάλλουν κανονικά τις δόσεις των δανείων τους.
Διότι είναι προκλητικό, εκείνοι που δεν χρωστούν μόνο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, αλλά εκατομμύρια ευρώ και τα οποία καλούμαστε εμείς οι πολίτες να πληρώσουμε και να καλύψουμε τα κενά, μέσω της υψηλής άμεσης και έμμεσης φορολογίας να γίνονται τιμητές και να καταγγέλλουν τον κ. Πολάκη.
Φυσικά δεν ξαφνιαζόμαστε. Έτσι είναι οι άνθρωποι. Κυρίως εκείνοι που υπηρετούν αυτό το σύστημα πραγμάτων. Μέσω των ΜΜΕ που ελέγχουν, προπαγανδίζουν εκείνα που εκτιμούν ότι θα παγιδεύσουν τους ψηφοφόρους τους και θα κεφαλαιοποιήσουν τα ποσοστά τους στην κάλπη.
Φυσικά, εμείς αρνούμαστε να πάρουμε μέρος σ’ αυτό το παιχνίδι. Αντίθετα, στο βαθμό που μπορούμε να ενεργοποιήσουμε ένα μικρό μέσο που έχουμε στη διάθεση μας, μέσω αυτή της φιλόξενης εφημερίδας η οποία μας επιτρέπει να διατυπώνουμε ελεύθερα την άποψη μας και τη γνώμη μας, θα λέμε την αλήθεια και σε όποιον αρέσουμε.
Δεν έχουμε καμιά διάθεση να νερώσουμε το κρασί μας, ούτε να χαϊδέψουμε αυτιά για να αρέσουμε. Σταθερά θα συνεχίσουμε να λέμε την αλήθεια. Και θα επισημαίνουμε την ανάγκη, να είναι οι αναγνώστες μας πιο προσεκτικοί σε ότι ακούν από τα συνεργαζόμενα ΜΜΕ. Εκείνα, παίζουν το χειρότερο ρόλο, αλλά εναπόκειται σε μας να μην τους δώσουμε τη χαρά να μας χειραγωγήσουν. Ας μην το κάνουμε…
