Ένα παιδί κτυπήθηκε στου δρόμου τη στροφή
κι η μάνα ξύπνησε μεμιάς σ΄εκείνη την κραυγή
και κοίταξε το εικόνισμα και είπε μια ευχή,
Χριστέ μου, το παιδί μου, ας μη χαθεί.
Στο κρεβάτι του πόνου
Αρρώστια κτύπησε τον νέο ξαφνικά
και κλείστηκε στου πόνου το κρεβάτι
κι έκλαιε μπροστά στην Παναγιά,
το δάκρυ του να πάρει για να γιάνει.
Άκου…
Άκου τη σιωπή, το όμορφο ψιθύρισμά της,
το άπλωμα της νύχτας μες’ το πέπλο της,
το κλάμα, το δάκρυ, τον πόνο τον μεγάλο.
Ναι, άκου… και σκύψε κι αγκάλιασε τη γη !
Γίνε παιδί!
Να φτάσεις πιο ψηλά, ψηλότερα…
μέχρι την άκρη του ουρανού, στο φως…
Κοίτα, λοιπόν, εκεί στα χαμηλότερα,
σκύψε ,γονάτισε, μην ψάχνεις πως…
