Πόλεμος μεγάλος γίνεται σε όλη τη γη
κι ο άνθρωπος στη μέση μια πληγή ,
να τρέχει ,να παλεύει, να ψάχνει να σταθεί,
να ζήσει θέλει, να γελάσει, να χαρεί.
Δεν είναι εύκολο, το ξέρω ,προσπαθώ,
για να κρατήσω τη ζωής μου την ελπίδα ,
να μείνει στην καρδιά μου ότι αγαπώ,
η πίστη ,η φωτιά ,κάθε όμορφη αχτίδα.
Την πίστη κράτησε γερά ! την πίστη όλη,
τούτες τις μέρες που το φως υποχωρεί,
τώρα, που οι καρδιές σκληρύνανε πολύ
κι η μνήμη ξέχασε... όλα τα παραχωρεί.
Την πίστη κράτησε γερά ! θα σου το πω,
εμπιστοσύνη δείξε, ας λάμψει η ματιά σου!
για της αγάπης και της καλοσύνης το σκοπό,
για την ανηφοριά, που τράβηξε για σένα ο Χριστός!
Τα πράγματα άλλαξαν ,το βλέπεις καθαρά
κι ο κόσμος, πιο πολύ, εμίσησεν το φως
και τις σκιές προτίμησε,όλα τα ρυπαρά ,
το χάος ,την ασχήμια ,δυστυχώς.
Και τώρα... όλοι για νόμο μόνο να μιλούν ,
λες κι έγινε Θεός του κόσμου αυτού
και ψάχνουν...και ζητούν πολύ και απαιτούν,
μα ξέχασαν... το βάθος της αγάπης του καλού.
Όμως, φίλε μου, την πίστη κράτησε γερά !
κράτησε το χαμόγελό σου και μοίρασέ το!
σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε φίλο, έτσι, σοβαρά
και διώξε της απελπισίας το σκοτάδι,πέταξέ το.
Την πίστη κράτησε γερά ! νάναι μαζί σου,
γιατί, ο ίδιος ο Χριστός Μας ! σ΄ αγαπά !
δίπλα σου είναι ,πάντα στη ζωή σου
και Σε οδηγεί στο Φως ! Εσένα αγαπά !
Μικρή προσευχή !
Για τις μέρες τις δύσκολες του κόσμου !
