Αχ ρε Γιώργη!!!
Πάνε χρόνια πολλά από εκείνη την νύχτα, στα μπουζούκια στο μαγαζί του γέρου του ΜΠΑΛΩΜΑΤΑ. Τότε που "φιλέψαμε" για πρώτη φορά. Θυμάμαι εκείνη την σπιθοβόλα ματιά σου, που μπορούσε να διακρίνει τον μακρινό ορίζοντα μέσα από την πυκνή βροχή που έπεφτε.
Αχ ρε Γιώργη!!!
Απίστευτη ικανότητα και ακόμα πιο απίστευτες εικόνες οι αναμνήσεις σου.
Και μετά φτιάξαμε τις "ΠΈΤΡΙΝΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ" και την "ΣΠΗΛΙΑ". Εκεί μας χρέωσαν τις νύχτες μας και την παραξενιά της νιότης μας. Υπήρξαν όμως και οι ηλιόλουστες μέρες μας... στο μακρινό "ΡΟΜΑΝΤΖΟ" του ΡΟΥΣΣΆΚΗ και στον αλμυρόβρεχτο "ΦΛΟΙΣΒΟ" του ΑΘΑΝΑΣΙΆΔΗ.
Και χωρίς κανείς μας νά τό καταλάβει ήλθαν οι ΑΠΌΚΡΙΕΣ στην "ΔΡΟΣΙΑ" του ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗ και στο "ΚΑΛΟ" του Καλόγερου στα παλιά ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ.
Αχ ρε Γκρανιώ!!!
Τώρα δεν ξέρεις και δεν θυμάσαι αν εδώ έχουμε Απόκριες η Καλοκαίρι.
Δεν πειράζει όμως... θυμάμαι εγώ για εσένα. Θυμάμαι τον ΑΡΤΕΜΗ, τον ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ, τον ΑΚΗ και το ΜΑΝΙΩ.
Όλοι σάς θυμόμαστε και λυπόμαστε.
Να, μόνο που καμιά φορά εκεί που προσπαθώ να σας δω μέσα από τα σπασμένα κομμάτια του καθρέφτη με πιάνουμε τα κλάματα ρε Φίλε!!!
Γιατί αφήσατε πίσω σας την "ΝΙΔΑ" των ΒΡΟΝΤΑΚΗΔΩΝ και τώρα εμείς πού να σας ψάξουμε???
Αχ ρε φίλε Γιώργη!!!
Η Ιστορία σας συνεχίζεται όμως.
Αλήθεια σου λέω Αδερφέ!!!
Μ.Θ.Κ
Γιώργος Θεοδωράκης (1944-1998)
Στο Κέντρο "ΚΑΛΟ" Απόκριες 1972.
