Καμιά φορά οι τυχαίες συναντήσεις μας μέσα από παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες, γίνονται "χαραμάδες" για να μπαινοβγαίνουν ξεδιάντροπα τα χρόνια που πέρασαν.
Έτσι και τώρα με τούτη εδώ την συνάντηση!!!
Βρήκε την χαραμάδα της, η πολλών χρόνων φωτογραφία μου, με την συμμαθήτρια και παιδική μου φίλη την Ελπίδα.
Ήταν τότε που η ζωή μας ξεκινούσε με ένα σαξόφωνο και δύο πλατιά παιδικά χαμόγελα ζωγραφισμένα στα μάγουλα μας!!!
Απόκριες του 1970.
Γυμνάσιο Θηλέων Ρεθύμνου.
Μακρόσυρτες μέρες και μουδιασμένοι νέοι μάταια αναζητούσαν τους δικούς τους χώρους για να Αποκρέψουν!!!
Δίχως "ΦΡΑΟΥΛΕΣ" και δίχως "QUEENS".
Χωρίς νεανικά στέκια και μπαράκια οι Απόκριες περνούσαν από σπίτι σε σπίτι και υπό αυστηρά κηδεμονία.
Όμως εκείνη την μακρινή πια Τσικνοπέμπτη ο αείμνηστος Γυμνασιάρχης του Θηλέων Ρεθύμνου, Νίκος Δρανδάκης, έδωσε την ιστορική άδεια στα κορίτσια της ΣΤ' ΤΑΞΗΣ να οργανώσουν ένα χορό και να καλέσουν το νεανικό συγκρότημα ΠΕΤΡΙΝΕΣ ΚΑΡΔΙΕΣ.
Απόφαση πρωτοποριακή για εκείνα τα χρόνια που οι νέοι... δεν ήταν και τόσο νέοι!!! Το συγκρότημα το αποτελούσαν οι:
Γιώργος Θεοδωράκης (τραγούδι) - Γιάννης Αντωνακάκης (αρμόνιο) - Άκης Αντωνακάκης (κιθάρα)- Γιάννης Γαλερός (κιθάρα)- Μανώλης Καρνιωτάκης (Ντραμς - Σαξόφωνο).
Τα κορίτσια χόρεψαν και διασκέδασαν υπό το άγρυπνο βλέμμα του Γυμνασιάρχη... του συνόλου των καθηγητών και των γονέων!!!
Κάποιοι όμως, αυτόν τον αποκριάτικο χορό, δεν το είδαν με καλό μάτι.
Αυτοί ήταν οι συμμαθητές μας που δεν μπορούσαν να μπουν στο σχολείο και αρκέστηκαν να παρακολουθούν τα δρώμενα από το Ζαχαροπλαστείο του Γιάννη Σταυριδάκη που ήταν απέναντι από το Θηλέων!!!
Το πάρτι τότε ξεκίνησε στις πέντε το απόγευμα και κράτησε ως αργά την νύχτα... Μέχρι τις εννέα!!!
Όμως αν σήμερα ρωτήσεις εκείνα τα κορίτσια πώς πέρασαν εκείνη την Τσικνοπέμπτη του 1970, θα σου απαντήσουν ως εξής φίλε Νικόλα:
Τα πιο ωραία λαϊκά
σε χώρους με μωσαϊκά
τα έχουμε χορέψει!!!
Στην φωτογραφία η Ελπίδα Πίσσα ντυμένη ως αλητάκι και εγώ.
