Όταν η ανευθυνότητα και η προχειρότητα κτυπάνε κόκκινο!
Αφού καταλάγιασε η “διαφημιστική” καμπάνια ανά την Ελλάδα κι όχι μόνο, για την πρωτοποριακή μέθοδο ασφαλτόστρωσης δημοτικών δρόμων ,υπό την “αιγίδα του Δήμου Ρεθύμνου” (βλ -viral- εικόνες που έπαιξαν διαδικτυακά ), θα επιχειρήσω να καταθέσω κι εγώ τις απόψεις μου και σαν μηχανικός και σαν δημότης της πόλης.
Επιλέγω την προσφιλή και εύπεπτη μέθοδο της παραβολής ή του Αισωπικού μύθου για να δώσω το μήνυμα της προχειρότητας και της ανευθυνότητας όλων των εμπλεκομένων και απολογουμένων στο φιάσκο της επιχειρούμενης ασφαλτόστρωσης στην οδό Επιμ. Μαρούλη.
Οι περισσότεροι από σας θα έχετε εμπλακεί σε ανέγερση οικοδομής με φέροντα οργανισμό, το οπλισμένο σκυρόδεμα.
Οι πρωταγωνιστές στην ανέγερση του σκελετού μιας οικοδομής είναι:
ο εργοδότης, που σημειωτέον πληρώνει όλους τους εμπλεκόμενους στο έργο,
ο εργολάβος του σκυροδέματος,
ο προμηθευτής του σκυροδέματος και
ο επιβλέπων μηχανικός του έργου.
Όταν πρόκειται να σκυροδετηθεί ένα τμήμα της οικοδομής οπλισμένου σκυροδέματος, π.χ. μια πλάκα, η πεπατημένη διαδικασία προβλέπει :
Υποστηρικτικό ξυλότυπο (καλούπι) από τον εργολάβο,
τοποθέτηση του σιδηρού οπλισμού της μελέτης (σιδέρωμα),
παραλαβή από τον επιβλέποντα μηχανικό, ξυλότυπου και σιδηρότυπου για την άδεια σκυροδέτησης από την προμηθεύτρια του σκυροδέματος εταιρεία και
προγραμματισμένη σκυροδέτηση παρουσία του επιβλέποντα μηχανικού αφού έχουν αρθεί, έγκαιρα, αρμοδίως εμπόδια που εγκυμονούν κινδύνους για την ασφάλεια των εργαζομένων (π.χ. διακοπή ρεύματος σε καλώδια που πιθανόν εμποδίζουν την ανάπτυξη της μπούμα της πρέσσας).
Είναι ποτέ δυνατόν να διανοηθεί κάποιος ότι κάνοντας αχταρμά την παραπάνω διαδικασία θα σκυροδετήσει, χωρίς να γελάσει ή και να κλάψει ενίοτε...και το παρδαλό κατσίκι;
Φανταστείτε την πρέσσα και τη βαρέλα φορτωμένη πάνω από 2 ώρες, χωρίς τα κατάλληλα πρόσμικτα, να περιμένουν να τελειώσει το σιδέρωμα και τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων για να “ρίξουν” και να παίρνει ο εργολάβος την πρωτοβουλία και την ευθύνη να σκυροδετήσει με την ανοχή (άγνοια;) του εργοδότη και του επιβλέποντα μηχανικού...για να μην “κόψει” το σκυρόδεμα στη βαρέλα.
Το τι θα πρεπε να γίνει; Είτε απόρριψη του υλικού εάν είχε αρχίσει ο διαχωρισμός των συστατικών του είτε η διάθεση του για μπαλώματα αγροτικών δρόμων της περιοχής. Το κόστος της απώλειας θα έπρεπε να επωμισθεί ο υπεύθυνος της πρωτοβουλίας εκτός κι αν το αναλάμβανε ο εργοδότης.
Στην προκειμένη περίπτωση :
ο εργοδότης ήταν ο Δήμος Ρεθύμνου (Δήμαρχος) με εξουσιοδοτημένη αρμοδιότητα στον Αντιδήμαρχο έργων (μηχανικό) σαν εντολοδόχος των δημοτών...που πληρώνουν δημοτικά (ανταποδοτικά;) τέλη.
ανάδοχος, ο επιλεγμένος εργολάβος ο οποίος “χρεωνόταν” και την προμήθεια των ασφαλτικών και
επιβλέπων, κάποιος μηχανικός της Τεχνικής υπηρεσίας του δήμου υπό την εποπτεία του πολιτικού (αιρετού) προϊστάμενου του, Αντιδημάρχου έργων (μηχανικού γαρ)...και εν προεκτάσει, του έχοντος την ευθύνη για τη θεματική ανάθεση των αντιδημαρχιών, του Δημάρχου.
Άραγε την πρωτοβουλία για την έναρξη των εργασιών της ασφαλτόστρωσης την πήρε ο ανάδοχος-εργολάβος από τη “σημαία” ή με την ανοχή (σύμφωνη γνώμη) του εργοδότη του ή του επιβλέποντα, αφού είχαν εξασφαλισθεί, στη πράξη κι όχι στις εκκλήσεις, όλες οι προϋποθέσεις για την έναρξη των εργασιών; (απομάκρυνση οχημάτων και κάδων).
Η “απαζάρευτη” έναρξη των εργασιών υπήρξε αντίποινο:
για τη στάση των ασυνείδητων κατόχων των μη μετακινούμενων οχημάτων;
για την οκνηρία της υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου;
για την “ολιγωρία” που επέδειξε η Τροχαία για την απομάκρυνση των οχημάτων; (σημειωτέον ότι η πιλοτική εφαρμογή της “βιώσιμης” κινητικότητας από το Δήμο, έχει ανοίξει μόνιμη και πλήρη απασχόληση στην Τροχαία σε καθημερινή βάση)
ή εν αγνοία τους πιστοποίησε την κραυγαλέα ανευθυνότητα και προχειρότητα τους;
Εκτιμώ ότι δεν αξίζει σχολιασμού η δικαιολογητική απάντηση του Αντιδημάρχου έργων ούτε η σιωπή του Δημάρχου.
Για να μη χαθεί το ασφαλτικό υλικό, προτίμησαν να εκθέσουν την τέχνη και την επιστήμη και μια ολόκληρη πόλη πανελληνίως κι όχι μόνο!
Το ότι υπάρχουν εν ενεργεία λακούβες θανατηφόρες σε δρόμους που περιμένουν ασφαλτόστρωση το αγνοούν; ή αγνοούν το ότι συχνά γίνονται αιτία για ατυχήματα κυρίως δικυκλιστών; Τι περιμένουν; Τη βροχή από μηνύσεις για να το καταλάβουν;
Εκείνη την, εν δυνάμει, θανατηφόρα καθίζηση στον ανατολικό παραλιακό δρόμο, στο ύψος του αναβαθμισμένου αντλιοστασίου, πότε άραγε θα την αποκαταστήσουν; Με το νέο “ΕΣΠΑ”; Ή μήπως επειδή η αποκατάσταση αφορά τη ΔΕΥΑΡ, ο Δήμος δεν έχει καμμία σχέση;
Αυτή η άσφαλτος, που θα πήγαινε δήθεν χαμένη, δε θα μπορούσε να γεμίσει τέτοιες παγίδες; αντί να γίνει άσφαλτος..τεχνικής κριτικής κολάσεως;
Της κριτικής μου δεν απαλάσσονται κι όσοι από τη δημοτική αντιπολίτευση έδειξαν βελούδινη κατανόηση, όταν ο ρόλος τους είναι να καυτηριάζουν τέτοιες πρακτικές πρώτοι αυτοί, πριν βγουν οι ψηφοφόροι τους στα κάγκελα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Υ.Γ. Μετά το θόρυβο που δημιουργήθηκε, εάν ήταν δυνατόν, εκτιμώ ότι ο συγχωρεμένος Επ. Μαρούλης, θα ζητούσε από το Δημοτικό Συμβούλιο την αλλαγή της ονοματοθεσίας του σε άλλο δρόμο, για να γλυτώσει από τηλεφωνήματα...που εμπλέκουν το όνομά του.
