Και ω χαρώ το, ιδού το παρρηθέν Θ που πρόσθεν προσημειώσαμε. Θαΐς, ακατανόητα μετά 7 αιώνες συνώνυμη αγία στην Αίγυπτο, επίσης εταίρα πριν αγιάσει. Αθηναία, μοναδική στο στράτευμα του Αλέξανδρου που συνοδεύει στρατηγό, τον σκληροτράχηλο Πτολεμαίο μάλιστα. Οι Έλληνες δεν έσερναν εταίρες, εν αντιθέσει με τους Πέρσες που κουβάλαγαν στις εκστρατείες χαρέμια με καραβάνια. Φαίνεται ωστόσο τόσο θελκτική η λεγάμενη σουρλουλού ώστε της παρέχεται το εξωφρενικό δικαίωμα να εκφέρει γνώμη στο συμπόσιο για την κατάκτηση της Περσέπολης. Προτείνει να κάψουν τους ναούς, προπορεύεται εκατοντάδων μεθυσμένων προφανώς και δίνουν τον πρώτο δαυλό στον... Αλέξανδρο! Δεν απαλλάσονται δύο τρισένδοξα ονόματα από μια παραπαίουσα, τρικλίζουσα εταίρα που ξετρυπώνει στο Θ, επικεφαλής...
Γρήγορα στη Θάλεια να γλυτώσουμε, θάλλω, θαλερός, θαλερότητα, μια των 9 μουσών, κόρη του Δία και Μνημοσύνης, προστάτης ευεξίας, οινοσυμποσίων και της πλάκας γενικώς. Από τους προεξάρχοντες επιστήμονες της Οικουμένης διαχρονικά ο Θαλής, Μιλήσιος, φέρεται να έζησε 78 ή 95 έτη! Φιλόσοφος συγχρόνως, εκ των 7 σοφών της Ελλάδας, ιδρυτής της Ιωνικής σχολής και της Φυσικής φιλοσοφίας. Τόμοι γράφτηκαν και γράφονται για τον ίδιο και το έργο του, ατυχώς αντί του ΓΙΓΑΝΤΑ, γραμμές καταναλώθηκαν στις αχρειότητες της Θαΐδας! Άντε να προλάβουμε τώρα...
Θάληστρις, βασίλισσα των Αμαζόνων, λέγεται ότι συνάντησε τον Αλέξανδρο στην Ασία με σκοπό να αποκτήσει παιδί του. Μουσικοδιδάσκαλος και διάσημος αοιδός ο Θαλήτας, Κρης, σταδιοδρόμησε στη Σπάρτη όπου δύσκολα προκόβανε ξένοι με τέτοιες ιδιότητες. Η Θαλλώ παραπέμπει στο θάλλω, καθότι επιπλέον συμβολίζει την ανοιξιάτικη βλάστηση, μια από τις Ώρες, προστάτιδες της ευημερίας με τις Αυξώ, Καρπώ.
Τα Θαλύσια, γιορτή προς τιμήν Δήμητρας -Διόνυσου. Αοιδός και μουσικός ο Θάμυρις σπό το θαμά = συχνά, από τη Θράκη. Εγγονός του Απόλλωνα. Καυχήθηκε και θέλησε να συναγωνισθεί τις Μούσες. Ηττήθηκε και τιμωρήθηκε, οι Μούσες του αφαίρεσαν τη μουσική τέχνη, και το φως του. Εμείς τον φανταζόμαστε απρόσκοπτα να άδει στη Θράκη!
Ο θάνατος του Σαρπηδόνα. Ο Θάνατος ως άνθρωπος κρατά τον ημίθεο από την πλάτη.
Ο Θάνατος παρὰ το τείνω, τανύω (τεντώνω), τάνατος, θάνατος, ο τείνων τα σώματα, θεός, δίδυμος αδελφός του Ύπνου, του Ερέβους και της Νύκτας. Ακόμα μία κοσμοξακουστή εταίρα, περίφημη πρωτίστως για τη μόρφωσή της, Μιλήσια, η Θαργηλία. Αθηναίων γιορτή τα Θαργήλια, γενέθλια μέρα του Απόλλωνα. Μάης – Ιούνης στο Αττικό ημερολόγιο, ο Θαργηλιών μήνας. Εκ της δυναστείας των Μολοσσών της Ηπείρου ο Βασιλιάς επί 40 έτη Θαρύπας, γενάρχες ο Μυρμιδόνας Νεοπτόλεμος, γιος του Αχιλλέα και η Τρωαδίτισσα Ανδρομάχη, πρώην σύζυγος του Έκτορα. Θαυμακοί ονομάζονταν ο Δομοκός Φθιώτιδας. Θαύμας γιος του Πόντου και της Γαίας (μπράβο ο Πόντος...) πατέρας της αγγελιοφόρου των θεών Ίριδας και των Αρπυιών, φτερωτά γυναικεία τέρατα στον Άδη, εκπροσωπούσαν το κακό. Γιος επιφανών, γεννά μια πανέμορφη ημίθεη και μια ομάδα τεράτων. Από τα ανεξήγητα και αξιοπερίεργα...
Τύραννος (πολίτευμα τότε, τον 7ο π.Χρ αι οι Έλληνες είχαν πολιτεύματα) στα Μέγαρα ο Θεαγένης. Θεαίτητος, Αθηναίος, 4ο αι , μαθηματικός, οι άρρητοι αριθμοί, ο πρώτος που μελέτησε το οκτάεδρο και το εικοσάεδρο, με το όνομά του ένας διάλογος του Πλάτωνα. Θεανώ μια από τις 50 Δαναΐδες. Επίσης η μητέρα του Παυσανία στη Σπάρτη, νικητή των Περσών στις Πλαταιές 479 π.Χρ. Σύζυγος του βασιλιά Κλεόμβροτου. Θέμις – η – ιδα ονομάζουμε τη δικαιοσύνη, σύζυγος του Δία, Τιτανίδα, κόρη Ουρανού – Γης, θεά του δικαίου, των νόμων και ευταξίας. Γέννησε τις Ωρες που μόλις αναφέραμε, τις Μοίρες, την Ευνομία, τη Δίκη, την Ειρήνη. Σημαντικότατη συνεπώς ως θυγατέρα, σύζυγος και μήτηρ.
527-461, 66ετών αυτοκτόνησε όταν κλήθηκε να πολεμήσει εναντίον της πατρίδας του, ο Αθηναίος Θεμιστοκλής, στρατηγός και ηγέτης της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, θεμελίωσε το ναυτικό κράτος, ερμήνευσε σωστά το εκ Δελφών «ξύλινα τείχη», ανατρεπτικές περιπέτειες κατόπιν, εξορίζεται και προστρέχει στους Πέρσες. Ζητά ένα χρόνο διορία, μαθαίνει γλώσσα, ήθη κλπ των πρώην εχθρών, εγκρίνεται και αναλαμβάνει υψηλότατο αξίωμα εκεί. Απίστευτο.
Σε ανάμνηση γάμων θεών, Θεογάμια γιορτές στην Ελλάδα.
Έπονται συνέχειες. Το Θ επανακάμπτει δριμύτερο, δρεπανοφόρο, καταδρομικό.
