Παραλειπόμενα ονόματα υπενθύμισαν πάλι φίλοι, «ουλαμό» τα είπε ένας γιατί δίνει μια σειρά από αυτά.
Να κλείσουμε με το Υ, νύμφες οι Υάδες, έγινε λουλούδι ο πανέμορφος Υάκινθος πάνω στο άνθος της ηλικίας του, η Υγίεια, σωματική, πνευματική, ψυχική μαζί πάντα, θεότης, κόρη του Ασκληπιού εξυπακούεται, ο Υδάσπης ποταμός στις Ινδίες. Εκεί πέθανε ο Βουκεφάλας 30 ετών, ο μαύρος επιβήτορας με στίγμα κεφαλή βοός στο μέτωπο από το εκτροφείο του Φιλονείκου, εκεί ο Αλέξανδρος κατανικά τον Πώρο, 327 π.Χρ όλα Ελληνικά ευφραδώς, ευφροσύνως, ευφωνικώς, ευφήμως. Ύδωρ όπως η Ύδρα η μικρή, τελείως άνυδρη πάντως, ο Υδροχόος 11ος στο ζωδιακό κύκλο. Η λίμνη της Βοιωτίας Υλίκη, με τις ιαματικές πηγές η Υπάτη. Τόσο όμορφος ο Ύλας (ακολουθούσε τον Ηρακλή στην Αργοναυτική εκστρατεία) που τον απήγαγαν οι νύμφες. Ρήτορας και πολιτικός ο Υπερείδης, έγραψε για την εκστρατεία του Αλέξανδρου. Τιτάνας, πατέρας του Ήλιου, της Σελήνης και της Ηούς (το πρώτο φως της ημέρας) ο Υπερίων με το εξαίσιο όνομα. Κόρη του Δαναού, η μόνη από τις 50 που δεν σκότωσε το σύζυγό της Λυγκέα, από τους γιους του Αιγύπτου, ίσως γιατί είχε Ελληνικό όνομα κι΄αυτός, η Υπερμήστρα. Θαυμάστε όνομα!!!
Τέλος ο Ύπνος γιος της Νύκτας, αδελφός του Θανάτου, η Υρκανία στην Περσία επί Αλεξάνδρου, ο Ύφασης ποταμός το όριο Ανατολικά στην Ινδία της εκστρατείας.
Μετά Χρ.(2οςαι.) μέγας γεωμέτρης και αστρονόμος στην Αλεξάνδρεια ο ανυπέρβλητος Υψικλής.
Και ολίγα του Ω. Ωγυγία στην Οδύσσεια το νησί της Καλυψούς, Ώγυγος, ο πρώτος βασιλιάς της πανένδοξης Βοιωτίας. Η Ωκεανία, νήσοι Ωκεανίδες στον Νότιο Ειρηνικό, Ελληνικό το όνομα. Κόρες του Ωκεανού και της Τηθύος, οι νύμφες Ωκεανίδες. Χωρίς την έννοια ωκεανών, νοούσαν ποταμό κυκλωτικά της γης. Ο Ωκεανός, γιος του Ουρανού και της Γης. Οι μέγιστοι γονείς. Ωρείθυια (εν τω όρει μανιώδης τρέχουσα) κόρη του Ερεχθέα, βασιλιά της Αθήνας, εγγονή του Ηφαίστου και της Γης. Καταγωγή! Όχι αστεία...
Ο παντοδύναμος θεός Ύπνος, γιος της Νύχτας και του Ερέβους
Προστάτιδες της ευημερίας οι Ώρες. Θεότητες. Γίγαντας και κυνηγός, έγινε αστερισμός ο Ωρίων. Γίγαντες! Θυμηθείτε πόσα τέρατα έχουμε συναντήσει!!! Έλληνας θεός (Αρποκράτης) ο Αιγύπτιος Ώρος. Πόλη της Βοιωτίας απέναντι στην Εύβοια (σήμερα στην Αττική) ο Ωρωπός.
Χωρίς άλλους περισκοπικούς και περισπούδαστους περισπασμούς επανακάμπτουμε στο αξιέραστο Ι έφιπποι, επί ίππων, αρέσκονταν οι Αρχαίοι, από τον Φίλιππο και τον Ιπποκράτη μέχρι την Ιπποδάμεια, κόρη του Οινομάου, βασιλιά της Πίσας στην Ηλεία, άρα εγγονή του θεού Άρη, σύζυγος του Πέλοπα του τρομερού που ονόμασε την Πελοπόνησσο (νήσος του Πέλοπος) ο οποίος μολονότι γιος του βασιλιά Τάνταλου της Φρυγίας, συνδαιτυμώνα του ίδιου του Δία (φανταστείτε κύρος και ισχύ), όπου όμως εκ της απληστίας του γνώρισε τη φρικτότερη τιμωρία αφού διέπραξε το φρικτότερο έγκλημα και με αυτό το έγκλημα μάλιστα προκάλεσε, προσέβαλε. Απίστευτη συμπεριφορά καθόσον παρεμπιπτόντως και συμφώνως θεωριών του 20ου αι, συνδέεται ευθέως με την προ αυτού χιλιετίες, Ατλαντίδα! Πάντως, το όνομά του φέρει ο αστεροειδής 2102 Τάνταλος (2102 Tantalus), που ανακαλύφθηκε το 1975. Μια δεύτερη Ιπποδάμεια γαϊτανοφρυδούσα προφανώς πρώτης γραμμής, ως σύζυγος του Πειρίθου, βασιλιά των Λαπιθών, έγινε πέτρα σκανδάλου. Προκάλεσε πόλεμο μεταξύ Λαπιθών στο Πήλιο και Κενταύρων όπου περιέργως οι Λάπιθες εξεδίωξαν μετά αιώνες, δια παντός τους Κένταυρους.
Ιππόδαμος αρχιτέκτονας – πολεοδόμος του 6ου αι όταν δηλαδή το 90% της οικουμένης ζούσε σε αχυροκαλύβες. Από τη Μίλητο στη Μ. Ασία. Με ίππους και η Ιπποθωντίς, μια των 10 φυλών της Αττικής. Ετούτος ο μορφονιός Ιπποκλείδης ονόματι, κομψευόμενος λιμοκοντόρος αγνώστων λοιπών κατορθωμάτων, διετέλεσε διάφορα μεταξύ σφύρας και άκμονος και ούτω καθ’ εξής, ώσπου σπαραξικάρδια να τον γραπώσει στα τορλού τορλού της ή ιστορική ιχνηλάτηση.
Αθηναϊκός θίασος λατρείας του Διονύσου οι Ιόβακχοι. Το τραγικότερο πρόσωπο της παγκόσμιας δραματουργίας που αυτοκτόνησε και δεν έφταιξε πουθενά η Ιοκάστη του μύθου που ανέδειξε ο Σοφοκλής, Λάιος – Οιδίπους, άστα να πάνε άμα σου λάχει... Κι΄άμα από την αρχή σου τα πει το μαντείο!.. Ιόλαος. Βοιωτός, ο ένας και μοναδικός παρτενέρ στην πασαβιόλα (στα Πορτογαλλικά) του Ηρακλή, στους καθαρτήριους ή και όχι άθλους. Σπανίων, μοναδικών συνεπώς προσόντων από πάσης πλευράς. Τι να σημαίνει άραγε το όνομά του;
