Κανείς δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει την οικονομική βοήθεια της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική (Κ.Α.Π.) είναι ο γενικός καθοριστικός νόμος για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καθορίζεται με διαβούλευση των Υπουργών Γεωργίας των Κρατών Μελών, συνήθως με επαναλαμβανόμενες συσκέψεις. Για πολλά χρόνια οι οικονομικές ενισχύσεις δίδονται με βάση τον αριθμό δένδρων ως επίσης και των ζώων. Αυτό συνεχίζει να ισχύει μέχρι τα χρόνια 2000 – 2005. Αμέσως μετά ξεκινά η προσπάθεια ριζικής αλλαγής και καθορίζεται μεγάλη προσπάθεια για στρεμματική αποζημίωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται!!! Πιστεύω να πάρει πολύ χρόνο ακόμη για να καταλήξει. Όλες οι χώρες του Νότου αντιδρούν και αντιπροτείνουν ένα μεικτό σύστημα!
Με αυτά τα λίγα σας έχω περιγράψει το μέλλον στον πρωτογενή τομέα από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν λάβουμε υπόψιν όλες τις αυξήσεις των εφοδίων, καύσιμα, λιπάσματα, φάρμακα, θα κατανοήσουμε τις αυξήσεις των ειδών διατροφής (τυριά, κρέατα, φρούτα και λαχανικά).
Όλο αυτό το κάδρο δημιουργεί στον αγροτικό χώρο τάση φυγής των αγροτοκτηνοτρόφων σε άλλους εργασιακούς χώρους. Εάν δε λάβουμε υπόψιν μας ότι περισσότερο του 40% της Ελληνικής Αγροτικής Γης μένουν ακαλλιέργητα, καταλαβαίνουμε το μέγεθος του προβλήματος. Εθνικό καθήκον όλων των πολιτικών δυνάμεων του τόπου είναι να ομονοήσουν για την ανατροπή αυτής της τάσης.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι φίλοι μας Ευρωπαίοι, μάς θέλουν μόνο για τουριστικούς επιχειρηματίες. Έτσι ώστε να συνεχίζεται η εισαγωγή στην Ελλάδα των κτηνοτροφικών προϊόντων (τυριά – κρέατα) και όχι μόνο. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Ελληνική επιχειρηματικότητα στο εξαγωγικό τομέα τα τελευταία χρόνια έκανε πρόοδο. Έχει ακόμα πολύ χρόνο και δυσκολίες πολλαπλές και σκληρό ανταγωνισμό. Πρέπει να διατηρήσει και να συνεχίσει να αναδεικνύει την ποιότητα!! Με όλες τις δυσκολίες οι εξαγωγές της Ελλάδας σε πολλούς τομείς διαπρέπουν, στο ελαιόλαδο, στις επιτραπέζιες ελιές, στον τομέα αποσταγμάτων (ούζο, τσικουδιά, τσίπουρο), κρασιά,, φέτα, γιαούρτια και σε άλλα προϊόντα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτός είναι ο δρόμος, η διατήρηση συνεχής ανάδειξης της ποιότητας.
Θεωρώ σημαντικό να επισημάνω την συμμετοχή στο Α.Ε.Π. της χώρας του εξαγωγικού τομέα με 37 δισεκατομμύρια και με συνεχή τάση ανόδου. Και θεωρώ μέγα λάθος την θεοποίηση του τουριστικού τομέα και ο οποίος συμμετέχει στη διαμόρφωση του Α.Ε.Π. της χώρας με 17 δισεκατομμύρια. Βέβαια είναι θετικό και σπουδαίο γεγονός ότι απασχολεί πολύ κόσμο. Τα στοιχεία είναι της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για το έτος 2022. Δεν πρόκειται να αναλύσω το γεγονός της αναγκαιότητος διασύνδεσης του πρωτογενή τομέα με τον τουριστικό. Θα προσπαθήσω να επισημάνω όλες τις παθογένειες και τα λάθη που ταλανίζουν τον πρωτογενή τομέα. Εγκληματικό λάθος αν όχι προδοσία το κλείσιμο των πενήντα πέντε Κ.Ε.Γ.Ε. που λειτουργούσαν για μια 20ετία σε όλη τη χώρα.
Για όσους δεν γνωρίζουν τα Κέντρα Γεωργικής Εκπ/σης, ήταν δημιούργημα του υπουργού Γεωργίας Κώστα Σημίτη (1985-86), με δάνειο από τη Διεθνή Τράπεζα. Ήταν βασική προϋπόθεση για την επιμόρφωση των Νέων Αγροτών, απαίτηση της Ευρωπαϊκής ένωσης. Αυτά τα σχολεία διοικητικά ανήκαν στις Διευθύνσεις Γεωργίας της χώρας. Έγραψαν ιστορία στον Αγροτοκτηνοτροφικό χώρο. Δυστυχώς είχαν ημερομηνία λήξης. Η πορεία για το κλείσιμο των Κ.Ε.Γ.Ε. ξεκινά το 1995-96 και ολοκληρώνεται το 2005-06. Βασική αιτία η συνταξιοδότηση των γεωπόνων προϊσταμένων αυτών των γεωργικών σχολείων. Στο Ρέθυμνο που όλοι γνωρίζουν την δράση του Κ.Ε.Γ.Ε. κατάντησε ένα ερείπιο όπου λεηλατήθηκαν τα πάντα.
Απορίας άξιον είναι το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τους γεωργοκτηνοτρόφους του νομού και οι οποίοι έχουν σοβαρό συνδικαλισμό.
Το δεύτερο μεγάλο έγκλημα που διέπραξε το Κράτος εις βάρος του Έλληνα αγρότη είναι το κλείσιμο της Αγροτικής Τράπεζας και η παράδοση της κολοσσιαίας περιουσίας της στην Τράπεζα Πειραιώς. Και το χειρότερο, κανένα πολιτικό κόμμα δεν τόλμησε να διαλευκάνει αυτό το έγκλημα.
Τρίτο μεγάλο έγκλημα εις βάρος των αγροτοκτηνοτρόφων είναι η έλλειψη προστασίας της οποιασδήποτε παραγωγής του. Δεν διανοείται κανείς σοβαρός πολίτης αυτού του τόπου που λέγεται Ελλάδα ενώ στις αποθήκες των αγροτών των Σερρών και του Νευροκοπίου υπάρχουν χιλιάδες τόνοι πατάτας, να γίνονται εισαγωγές. Το ίδιο για τα μήλα Πηλίου – Μακεδονίας κ.α. Το λιγότερο το θεωρώ αισχρό.
Επίσης θεωρώ εγκληματική τη σημερινή κατάσταση της Διεύθυνσης Γεωργίας, όπου τα μισά γραφεία είναι κλειστά, διότι δεν υπάρχει προσωπικό. Τα περιφερειακά κέντρα έκλεισαν όλα, Περάματος, Σπηλίου, Ανωγείων.
Σε έναν κτηνοτροφικό νομό όπως είναι το Ρέθυμνο είναι τουλάχιστον ντροπή να είναι μόνο δύο κτηνίατροι στη Διεύθυνση Γεωργίας. Με όλα τα παραπάνω προφανέστατα το μήνυμα είναι ότι δεν θέλουμε αγροτική παραγωγή. Και συμπληρώνω τις καταγγελίες στον αγροτικό χώρο, γνωρίζοντάς σας την υπολειτουργία των Κέντρων Γεωργικής Έρευνας. Σε μια εποχή που η έρευνα και η τεχνογνωσία θεωρούνται το άλφα και το ωμέγα της ανάπτυξης. Απαιτείται ο Αγροτικός κόσμος να σταθεί στα πόδια του και μέσα από τα συνδικαλιστικές του οργανώσεις να επιβάλει την στελέχωσή όλων των υπηρεσιών στον αγροτοκτηνοτροφικό χώρο.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να συμπαραταχθούν στην δημιουργία του κράτους. Διαλυμένο ή μισοδιαλυμένο κράτος δεν προδιαγράφει καμία δυνατότητα ανάπτυξης. Από όπου κι αν προέρχεται η ιδεοληψία, «όλα ιδιωτικά» πρέπει να τεθεί στο περιθώριο. Κράτος οργανωμένο και ευέλικτο είναι βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε μορφή ανάπτυξης. Το οφείλουμε στα παιδιά για το μέλλον αυτού του τόπου.
