Πριν τη φωταγώγηση των πυρσών του Θ σε συνέχεια, να αναφέρουμε μια ομαδίτσα παραλείψεων του Κ που εύστοχα εντόπισε φίλος αναγνώστης. Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον και τον κόπο.
Ο Κηφεύς ένας Αρκάδας ήρωας. Οι Έλληνες Κηφήνες αποκαλούσαν Χαλδαίους, Πέρσες ή Αιθίοπες. Γνωρίζει κανείς γιατί; Κηφισόδωρος Αθηναίος κωμικός – ποιητής 5ος -4ος αι.π.Χρ και επίσης Αθηναίος ρήτορας συνονόματος, μαθητής του Ισοκράτη. Κηφισός ονομαζόταν ποταμός – θεός σε Αττική και Βοιωτία. Εξ΄ού η Κηφισιά. Κι’ άλλος λαός της Θράκης, οι Κίκονες, Δήμος της Αττικής η Κίκυννα, η γνωστή Ελληνική Κιλικία στη Μ. Ασία, ο Κίμων στρατηγός και πολιτικός, γιος του Μιλτιάδη, έπλευσε να πολεμήσει από την Θράκη στην Κύπρο. Επικούρειος φιλόσοφος και ρήτορας, Θεσσαλός, ο Κινέας. Διθυράμβους έγραφε ο Κινησίας. Βασιλιάς της Κύπρου και πρώτος εκεί ιερέας της Αφροδίτης ο Κινύρας, αρχαία πόλη στη Βιθυνία της Μ. Ασίας η Κίος, η Κιουτάχεια στην Τουρκία είναι η αρχαιοελληνική Κοτύαιον.
Όστρακο με το όνομα του Κίμωνα του Μιλτιάδου, μέγα Αθηναίου στρατηγού.
Στο Θ επανερχόμαστε με τον Θεόγνη, ελεγειακός ποιητής, Μεγαρεύς, 6ος αι. Φιλόσοφος, ρήτορας, ποιητής από τη Φάσηλη στη Μ. Ασία ο Θεοδέκτης, είχε απαγγείλει τον επιτάφιο ύμνο του Μαύσωλου (Μαυσωλείο ένα από τα 7 θαύματα) βασιλιά στην Αλικαρνασσό κατ’ εντολή της βασίλισσας Αρτεμισίας. Θεόκριτος, ποιητής, ιδρυτής της βουκολικής ποίησης, 3ος αι, Συρακούσιος. Θεόπομπος, Σπαρτιάτης βασιλιάς του 8ου αι και ένας Χίος ιστορικός και ρήτορας του 4ου αι. Ο Θεόφραστος διαδέχθηκε τον Αριστοτέλη, μαθητής του, άρα γιγάντια μορφή και φιλόσοφος – επιστήμονας εξυπακούεται. Πατέρας της Βοτανικής. Λέσβιος. Η Θεράπνη τοποθεσία στη Λακωνία, ό,τι υποδηλώνει το όνομά της να υποθέσουμε. Θέρμη, τόπος θεραπείας. Το προ της Θεσσαλονίκης όνομα της πόλης, εξ’ αυτής ο Θερμαϊκός στον κόλπο.
Και ιδού οι Θερμοπύλαι, θερμαί πύλαι, στενό ανάμεσα στον Μαλιακό και το Καλλίδρομο πεδίο, αναβλύζει κι αναδύεται λευκός καπνός ως σήμερα, πλέον πεδιάδα του Σπερχειού, όχι στενωπός. Ο τόπος - σηματοδότης της ιστορίας παγκοσμίως, 480 π.Χρ, ο διόλου αφελής Ξέρξης μυρίστηκε τη δουλειά και έξυπνα ζητά μόνο τα όπλα. ΤΙΠΟΤΑ άλλο. Θα μπορούσαν να μην πάνε καν, να φύγουν ή να κονομήσουν αβρόχοις ποσί – αβλαβώς και ανέξοδα μια 12άδα κάρα με ξεμαλλιασμένες, καλλιπάρειους και καλλίπυγους, καλλίκνημες Ασιάτισσες πόρνες και χρυσό. «Αντέγραψον Μολών Λαβέ». Γράψανε. Και η ιστορία ομοίως. ΑΙΩΝΙΩΣ. ΑΘΑΝΑΤΑ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ.
Το Θέρμον, πόλη στην Αιτωλία, το «Κοινόν των Αιτωλών», Αιτωλός και ο Θερσίτης, θέρσος (θάρρος) και ἰταμεύομαι (προκαλώ, γίνομαι θρασύς), αυτός που έχει το θάρρος να προκαλεί, δύσμορφος, πολυλογάς, ειρωνικός, αθυρόστομος, στην Τροία πήγε να κοροϊδέψει τον Αχιλλέα, ο άφρων, όταν αυτός σκότωσε την Πενθεσίλεια των Αμαζόνων. Και ο Αχιλλέας απλώς... φόνευσε και τον Θερσίτη... Είχαμε και τέτοια.... Ομιλούντες προς τον Φίλιππο και ο Αλέξανδρος τον «μνημονεύουν» περιφρονητικά και ως παράδειγμα προς αποφυγήν. Γνώριζαν από στήθους την Ιλιάδα τότε κι΄ας ψάχνουν για Μακεδόνες μη Έλληνες τάχα, αγράμματους τάχα κλπ κλπ τερπνά, αισχρά, δόλια, άθλια.
Γιορτή προς τιμήν της Δήμητρας από τις συζύγους αποκλειστικά τα διάσημα Θεσμοφόρια. Πόλη της Βοιωτίας οι Θεσπιές, συνεχώς παντού στον Ελλαδικό χώρο συναντάμε πόλεις. Το πλείστον ευημερούν. Δημιουργούνται συνήθως από τη σύμπτυξη οικισμών και οικογενειών σύμπραξη, ούτε στριμωχτά, ούτε εκτεταμένα (ευσύνοπτος πόλις), διάφορα πολιτεύματα. Καίτοι συχνά συγκρούονται με γείτονες ή μακρυά, δεν αναζητούν ζωτικό χώρο, δεν επεκτείνονται, η Σπάρτη τέτοιο παράδειγμα. Αν θα γεμίσουν (ή και χωρίς λόγο), πεζή ή με πλοία ιδρύουν αποικίες που συχνότατα εξελλίσσονται σε ισοδύναμες ή και ανώτερες της μητρόπολης. Αποικίες ως τα πέρατα της οικουμένης! Αποικίες γεννά και μακρυνά ταξίδια για εφοδιασμό (η Αθήνα του Περικλή στη Μαύρη θάλασσα για στάρι π.χ), το κυνηγητό της αυτάρκειας ή πρώτων υλών σε μετάλλευμα ιδίως.
Κάποτε διαμάχες αιματηρές, άμιλλα σε θέατρα, στάδια, πεδία μαχών, αγορές, κατασκευές και ισχυρό αίσθημα της αυτοτέλειας, ισορροπούν και ισχυροποιούνται ελεύθερες, δυναμικές, μακρόβιες. Η Κρήτη είχε άνω των 100. Ρόδος, Βοιωτία, Λέσβος από 5 έως 10. Με σχέσεις ή άνευ ουδεμία σχέσης, εχθρότητα πολλές μολονότι γειτονικές και διαφορές φυλετικές, συμφερόντων, πολιτευμάτων. Ο Θέσπις Αθηναίος, θεμελιωτής της δραματικής τέχνης, 6ος αι, δημιούργησε πρώτος το πλήρες θέατρο. Άρμα θέσπιδος. Του Θέσπη το άρμα με τα συμπράγαλα για την παράσταση. Τον 6ο α.!!! Θέατρο πουθενά στη γη; Γιος του Λυκάονα, βασιλιά των Αρκάδων ο Θεσπρωτός, η Θεσπρωτία. Η Θεσσαλία όμως είναι θέση αλός, που δείχνει ότι κάποτε εκεί υπήρχε θάλασσα.
Στο επόμενο, Θησέας, Θεσσαλονίκη, Θήβες, Θήρας, ήρωες, τόποι, μύθοι, γιορτές, θεοί.
